Zaterdag was het weer tijd om de benen te strekken. Nadat ik van te voren even bij onze eigen traploop een kijkje was gaan nemen, was het in de namiddag weer tijd om zelf wat wedstrijdkilometers te gaan lopen. Hiervoor hoefde ik gelukkig niet ver te rijden, want net over de grens bij Würselen stond de 27. Stadtgartenlauf op de kalender. Het weer was prima met een lekker najaarszonnetje, maar toch ook best wel een frisse wind, hetgeen ik tijdens de traploop op de
Wilhelminaberg al had gemerkt.
Wilhelminaberg al had gemerkt.Het startschot viel om 17:00 en de eerste kilometers gaan zoals gebruikelijk iets te snel. Vanaf 3 km. gaat het parcours vervolgens over in nogal wat geaccidenteerde stukken en dus komen de langzamere kilometertijden vanzelf. Met de tempotrainingen in de benen van afgelopen week en de Marathon vorige week zondag, kon ik echter toch lekker doorlopen. Vanaf het 7 km. punt wordt het echter werken door de pittige klim tot bij het 8 km. punt. We zijn inmiddels weer terug in het stadspark en de laatste kilometers trekken zich behoorlijk lang. Dan eindelijk de bocht naar rechts en de laatste pittige helling naar de finish. Even net doen alsof je nog fris bent en lachen naar Peter met het fotoapparaat. De eindtijd van 44:13 stemde mij tevreden, zeker na de Marathon van vorige week en een halve minuut sneller dan vorig jaar. Ik snap alleen niet goed waarom ik startnummer 13 vandaag had. Het zal toch niet samenhangen met de kettingbotsing op A2 afgelopen week, waarbij ik betrokken was.
