16/12 50e Aachener Winterlauf

De 50e Aachener Winterlauf is geschiedenis. Voor de 11e keer heb ik ook deze keer weer met veel plezier gelopen en het blijft toch een pittig parcours. Omdat het jaar weer langzaam ten einde gaat is dit ook iedere keer weer een mooie afsluiting van het lopend jaar. Met nog een wedstrijdje te gaan op 31/12 is het aftellen weer begonnen.

Dankzij mijn internationale betrekkingen had ik in september, nadat de 2500 startplaatsen in drie dagen weg waren, nog 12 startnummers kunnen bemachtigen en waren we met STB weer goed vertegenwoordigd. Zoals gebruikelijk werd in het vereniginglokaal als eerste een kop koffie genuttigd. De eerste bussen reden al af en aan en we namen ons de tijd. Om 9:30 namen ook wij de bus en na zo'n drie kwartier waren op de startplaats in het Vichtbachtal. Na de nodige voorbereidingen, wat inlopen en sanitaire bezigheden, was het langzaam tijd om de tas af te geven en ons naar de startplaats te begeven. Het is druk en dringen geblazen om de goeie startplaats te zoeken. Het startschot valt om 11:00 u. en de wedstrijd verloopt voor mij vanaf het begin lekker. Ik maak er een lekkere tempoduurloop van en wil vooral ook weer genieten van deze 50e Winterlauf. Ook al denk terug aan 10 jaar geleden toen ik hier nog 1:14 liep, het blijft toch iedere keer weer een mooie wedstrijd met een unieke sfeer.

2/12 29e Kapellerbosloop

Het is alweer vijf jaar geleden dat ik de Kapellerbosloop heb gelopen. Toen was het de lange versie, deze keer vond ik de korte versie lang genoeg. Omdat het parcours niet op mijn lijf is geschreven, werd het ook meer een veredelde tempotraining met pittige heuveltjes. Over de deelname kon Theo Schmeits weer tevreden zijn en ook bij deze editie waren (eu)regionale toppers aan de start en werd het een spannende wedstrijd. Mijn eindtijd op de 5,4 km. met 27:12 was zoals gezegd niet echt interessant, maar toch was het een lekker loopje.

25/11 Tis (voor) niks... puur natuur in het Brabantse Land

De Strabrechtse Heide was vandaag plaats van bestemming voor een mooie halve Marathon. Onder de naam Tis voor Niks organiseert loopvereniging LOGO uit Geldrop al enkele jaren een gratis loopevenement, waarbij verschillende afstanden van 6 km tot een Marathon gelopen kunnen worden. Dit ook gecombineerd met verschillende wandelmogelijkheden. Ik moet zeggen dat ik versteld stond van de perfecte organisatie die op deze wijze zo'n evenement mogelijk weet te maken. Met ca. 1200 deelnemers op alle onderdelen mag duidelijk zijn goede wijn geen krans behoeft.

Samen met Janou en René liep ik de halve Marathon en heb genoten van deze werkelijk fantastische omgeving. Het parcours, dat nagenoeg vlak is, voert voor 95% over onverharde heide- en bospaden en biedt schitterende vergezichten. Hoewel we tijdens de wedstrijd veel last hadden van behoorlijke windvlagen, hebben we toch lekker gelijkmatig kunnen lopen in een groepje en zijn we tot 18 km. bij elkaar gebleven. Mijn doelstelling was vandaag zowieso om er een lekkere duurloop van te maken en met 1:45 zou ik dan ook tevreden zijn. Na het 18 km. punt zijn Janou en René nog iets gedemareerd, maar uiteindelijk was het verschil in eindtijd net 1 minuut. Met 1:44:23 was ik dan ook heel content. In het plaatselijk buurthuis werd na afloop nog eentje gedronken en was het weer tijd om huiswaarts te keren en was ik een mooie wedstrijdervaring rijker. Het was tenslotte voor niks en in een tijd van recessie is het toch mooi dat zulk soort evenementen worden aangeboden, dankzij de inzet van vele vrijwilligers.

4/11 16e Rursee Marathon... op herhaling

De 16e Rursee Marathon was vandaag een herkansing voor de mislukking in Keulen van 3 weken geleden. Hoewel ik in eerste had besloten dit jaar maar af te sluiten voor wat de Marathons betreft, liet het me toch niet los om nog ergens de 49e te lopen. Omdat ik de Keulenkater vrij snel verwerkt had, schreef ik dus maar in voor de Rursee Marathon, met als voordeel dat de eerste Marathon van 2013 mijn 50e zal zijn.

Hoewel ik vrijdag nog wat last had van wat griepverschijnselen en ik toch nog twijfelde, vertrok ik zondag toch maar naar Einruhr. Het weer was gelukkig nog redelijk, terwijl de weersvoorspellingen er niet al te best uit zagen. Bij aankomst werd meteen het startnummer afgehaald en het was gelukkig nog niet al te druk. Dat veranderde echter vrij snel, want in no-time stond er een lange wachtrij en moest de start met een kwartier worden opgeschoven. Inmiddels waren ook de overige STB-ers gearriveerd en werd nog even wat bijgepraat. Dan is het tijd om naar de startplek te vertrekken en treffen we Iwan Theunissen. Nog even gauw op de foto en het aftellen kan beginnen. Het startschot valt en de meute vertrekt. Ene STB-er, Piet Hein genaamd, vertrekt als een vuurpijl en wil me nu al het leven verzuren. Na enkele kilometers zie ik hem al niet meer. Maar goed hij dacht dat het parcours redelijk vlak was, dus ik wacht mijn kans af. Ik loop op een lekker tempo van ca. 11,5kmh en voel me goed. De adrenaline zit er nog altijd goed in, want genoemd STB-er is nog steeds niet in zicht. Das darf doch wohl nicht war sein! Zou die doping hebben gebruikt? Inmiddels ben ik het 11 km punt bij Peter Borsdorff gepasseerd en we gaan nu de grote ronde in richting Schwammenauel. Ah, daar wandelt iets... yes. Nu even een paar bemoedigende woorden toespreken en snel voorbij. Het HM-punt passeer ik op 1:50 en weet dat de tweede helft nog best zwaar kan worden, temeer daar ik de afgelopen weken geen lange duurloop meer heb gedaan. Dus maar doorlopen op karakter, doel is immers gewoon uitlopen. Vanaf 32 km. wordt het nu werken en moet ik regelmatig in de wandelpas bergop. Samen met Ronald Janssen gaan deze zware kilometers moeizaam en het toetje volgt bij 37 km. waar ik sowieso al bijna 10 min. inlever. De laatste 5 km. gaan vervolgens met horten en stoten en ik ben blij als ik de speaker hoor. Nog even over de brug en we gaan richting finish. De eindtijd van 4:06 stelt niet veel voor, maar de 49e is een feit. Volgend jaar is jubileumjaar en staat de 50e Marathon in mijn 25e loopjaar, gepland in Düsseldorf op 28 april.

21/10 33e Stadsloop Kerkrade

De 33e Stadsloop Kerkrade was vandaag even bijzaak, want deze dag stond in het teken van de opening van onze nieuwe atletiekaccommodatie bij park ter Waerden.

Ingeschreven had ik voor de 5 km. en kon dus mooi op tijd weer terug zijn. De wedstrijd op zich liep welliswaar niet helemaal volgens plan (onder de 21), maar toch was ik uiteindelijk tevreden met de eindtijd. De plotselinge warme weersomstandigheden (met 23 gr) maakten het namelijk toch nog zwaar. De eerste ronde kwam ik welliswaar nog in een lage 10 door, maar de tweede ronde verloor ik toch bijna 1 min. Als tempotraining in ieder geval prima voor vandaag.

14/10 Köln Marathon... half werk

Mocht ik tot nu toe terugkijken op een lekker loopjaar 2012, helaas is mijn 4e Marathon dit jaar de mist in gegaan. Wat er fout ging is mij niet helemaal duidelijk, maar de voorbereiding op zich liep goed. Zelfs 4 dagen voor de Marathon heb ik deze keer rust genomen, maar dit mocht niet baten. Misschien was ik toch iets te optimistisch gekleed, hoewel ik het voor de start helemaal niet koud had. En ja, ook de bietensapkuur deze keer weer, leverde helemaal niets op. De motivatie na 5 km. was al ver weg en ik probeerde vanaf toen maar op tempo 5 te gaan lopen. Bij 10 zat ik net onder de 50 min. en wist dat het gestelde doel om op 1:35 bij HM door te komen, niet ging lukken. Ik voelde me steeds stijver en het ging allesbehalve soepel. De keuze bij 21 was dus snel gemaakt, of helemaal kapot gaan of gewoon de rest van het jaar lekker kunnen blijven lopen. Het is even zuur, maar ik heb er nu al geen spijt meer van. Volgend jaar is een nieuw jaar met nieuwe doelen.

7/10 30e Mondriaanrun

Het besluit om toch nog een korte wedstrijd dit weekend te lopen kwam eigenlijk pas een paar dagen van te voren. De keuze viel daarom op de korte versie van de 30e Mondriaanrun die eigenlijk als tempotraining moest dienen en testje voor de Keulen Marathon op 14/10.

Zonder echte doelstelling startte ik dus op de ruime 5 km. die druk bezet was. Het geaccidenteerde en bochtige parcours staat bekend als niet snel. Daarbij kwam ook nog een herfstzonnetje waardoor het toch plosteling wat broeierig aanvoelde. Kortom het was toch nog werken geblazen. Met 11 min. laag na de eerste doorkomst lag ik toch lekker in de race en kon het tempo in de tweede ronde ook goed vasthouden. Het verval in de tweede ronde hield zich met een kleine halve minuut binnen de perken en kon ik terugblikken op een gelijkmatig gelopen wedstrijd. Met 22:37 als eindtijd en de 1e plaats in mijn categorie was ik dan ook weer tevreden.

23/9 3e Biesloop

De 3e Biesloop mocht zich vandaag, ondank het WK Wielrennen, verheugen in een grote opkomst. Het pittige geaccidenteerde parcours, met smalle en veel onverharde paden, laat weinig ruimte, maar toch werden met een nieuw deelnemersrecord weer een paar mooie parcoursrecords gelopen.

Zelf liep ik deze keer de korte afstand over 4,6 km. en had alleen maar tot doel om lekker te lopen als herstel na het lange werk van de afgelopen maanden. Met een sub. 22 tot doel begon ik dan ook aan het klusje. De eerste kilometer gaat zoals gewoonlijk altijd snel omdat deze bergaf gaat. Bij de bocht naar links voor het spoorbruggetje is het al snel afgelopen en volgt het eerste gedeelte met hobbelige paden en de eerste klimmetjes. Daarna gaat weer even bergaf en weer over het kiezelpad terug omhoog naar de andere kant richting Eijkenbos. Door de wei gaat het weer naar beneden en komen we even later in het Eijkenbos met de nodige cross- en zandpaadjes. Bij het 4 km. volgt weer een flinke klim en gaan we vervolgens door het poortje weer het terrein van de Op de Bies op. Nog even aanzetten voor de laatste 500 m. en met 21:33 passeer ik de finishstreep en ben tevreden met de eindtijd. 

8/9 Jungfrau Marathon.... was my first love and it would be my last?

De 20e Jungfrau Marathon is weer geschiedenis. Na de voorbereiding van 12 weken trainingsarbeid is het moment dan eindelijk aangebroken. De traditie om met een groep STB-ers om de drie jaar deel te nemen aan dit unieke bergloopspektakel, werd ook dit jaar weer voortgezet. Mijn eerste deelname in 2000 bezorgde me toen kippenvel en ook deze keer was het passeren van de finishstreep emotie puur. Deze 20e editie was tevens ook een jubileumeditie en werd er het WK Berglopen gehouden. Met 17 naties werd het evenement gespreid over twee dagen. Op zaterdag liepen de vrouwen en de mannen 50 en ouder, terwijl op zondag de senioren en mannen onder de 50 aan de beurt waren. Onder prachtige zomerse omstandigheden konden we zodoende genieten van een heerlijk lang sportief weekend in het Berner Oberland. Samen met Cor, Jacqueline en Leo vertrok ik op donderdag bij heerlijk weer en zonder noemenswaardig oponthoud arriveerden we rond vieren bij hotel Staubbach. Bij Hotel-restaurant Oberland werd meteen gereserveerd voor het avondeten en werd een rondwandeling door Lauterbrunnen gemaakt met een bezoekje aan de Staubbach waterval. Na het ontbijt op vrijdag vertrokken we al vroeg voor het afhalen van de startnummers en werd de marathonbeurs bezocht. Ook troffen we hier Astrid en Iwan die zojuist waren gearriveerd na een nachtrit. Op de beurs was het nog vrij rustig en hadden we snel onze startnummers. De middaguren verbrachten we in Grindelwald met een korte wandeling en lunch, waarna we terug naar het hotel vertrokken en nog even op bezoek gingen bij de overige STB-ers op de Jungfrau Camping. Daarna was het tijd om ons langzaam te gaan voorbereiden op de wedstrijddag en werden de loopspullen gereed gemaakt.

Zaterdag, de wedstrijddag

Na een goede nachtrust en het ontbijt vertrokken we om 7:15 naar het station, waar we om even na half acht de trein naar Interlaken hadden. Bij een stralend blauwe lucht zat de stemming er goed in en pupil Leo had toch wel wat last van zenuwtrekjes. Dat vroeg dus om wat mental coaching. Na de korte treinreis, zijn we inmiddels op de plaats van bestemming en begeven ons naar de startplaats. Nog wat laatste sanitaire bezigheden en nog een babbeltje met de overige STB-ers en het starttijdstip nadert. Het aftellen begint. Het is 9:00 u. en met een kanonschot worden de 4000 deelnemers weggeschoten. Na het plaatselijk rondje van 5 km door Interlaken, gaan we vervolgens door Bönigen en passeren de Brienzer See. Het tempo is goed en de sfeer langs het parcours is nu al geweldig. We gaan nu richting Wilderwil en passeren bij 9 km. het bruggetje over de Lütschine. In Wilderswil worden we ontvangen met sambamuziek en ligt er een blauwe (STB) loper klaar. Vervolgens gaat het richting Gsteigwiler en volgt de eerste serieuze helling. In het zonnetje is het aardig warm, maar in het mooie Lütschinental is het vervolgens toch weer wat frisjes. We komen nu in Zweilütschinen aan en moeten het spoor over. De timing was niet helemaal gelukkig want we moesten even wachten totdat de trein langs was. Nu volgen weer wat geaccidenteerde gedeeltes in het parcours en naderen we Lauterbrunnen. Ook hier weer een super sfeer met veel publiek en muziek. We passeren ons hotel en even verder staat een iPad met Jacqueline die ons op de foto zet. Bij de doorkomst bij het halve Marathonpunt bedraagt de tussentijd 1:58 en we lopen langs de Staubbach waterval. Nu volgt een vlak lusje rondom de camping en komen we vervolgens na 25 km. weer in Lauterbrunnen en gaan we langzaam richting Wengen. Met de nadruk op langzaam, want de weg is niet lang, maar het duurt wel lang voor je in het autoloze bergdorp bent. Bij de gevreesde muur van Wengen, waarbij bijna iedereen in de wandelpas gaat, hoef je je immers niet te schamen. Ongeveer op de helft aangekomen klinkt plotseling Pink Floyd's "Another Brick In The Wall" en voel ik me alles andere als een "brick". Een kommetje pudding zou toepasselijker zijn op dit moment. Maar a la, na iets meer dan 2 km. zit de ellende er op en gaan we door Wengen waar een onbeschrijfelijke stemming heerst. Dan gaat het richting Wengenalp en komen we weer in een prachtig stukje natuur met bebossing. De schaduwrijke stukken komen nu goed van pas, want het wordt nu aardig zweten. Inmiddels was ik al overgeschakeld op bouillon en werd het nodige vocht bij iedere drankpost aangevuld. Het 35 km. punt ben ik inmiddels gepasseerd en we zijn op ca. 1500 m hoogte. bij Allmend. De bergen komen steeds korter bij en het is werkelijk genieten onder deze omstandigheden. Als ik even verderop voor me uit kijk zie ik een lange sliert met lopers en in de verte is het 38 km. punt bij Wixi al te zien. Er zijn nog maar weinigen die hier lopen of dribbelen, de meesten wandelen. Bij Wixi wordt de horde gesplitst om de toedrang naar de Moräne te verdelen. Ik moet links... (sh...). Op een of andere manier is dit anders, meer stenen, hogere stenen, meer onbegaanbare paden? Ik weet het even niet. Bij 39 km. worden we getrakteerd op alphoornmuziek en beginnen we aan de beklimming op de Moräne. Een geweldige uitblik op de Eiger, Mönch en Jungfrau laten de gedachten van de wedstrijd even afdwalen. Eigenlijk zou je hier willen stoppen om te genieten van het uitzicht, ware het niet dat er een klokje tikt en die speciale rugzak wil je toch hebben... Aangeland bij het 41 km. punt volgt de traditionele begroeting van de doedelzakspeler en is het hoogste punt bij 2200 m. bereikt. Nu gaat het over ca. 1 km. bergaf richting finish langs het bergmeertje en kan nog even wat "tempo" gemaakt worden. Met de eindtijd van 5:31 passeer ik de eindstreep en heb genoten van mijn laatste(?) Jungfrau Marathon...

2/9 25e Tilburg Ten Miles... Clubreis STB

De jaarlijkse STB clubreis ging deze keer naar de 25e Tilburg Ten Miles. Zo'n 20 STB-ers namen deel aan de verschillende afstanden. De reis ging met de trein vanuit Heerlen en bij aankomst werd meteen het thuishonk voor die dag "Het wapen van Tilburg" opgezocht. Eerst koffie met vlaai en daarna naar het centrum voor het afhalen van het T-shirt en kijken naar de 5 en 10 km. wedstrijd. Ook mag ik nog even op de foto met Miranda Boonstra. In middaguren breekt de zon flink door en begint het aardig warm te worden. We maken ons langzaam klaar voor de start en zoeken een gunstige startplaats in vak B. Om 14:15 u. valt het startschot en is het even zoeken naar het juiste tempo. Dat ligt in het begin iets te hoog, maar na zo'n 3 km. heb ik mijn ritme te pakken. Met Sjack Hoop loop ik een tijdje samen en René is weer gedemareerd. Op het asfalt in Tilburg wordt het steeds warmer en iedere drankpost wordt dan ook benut. Bij 10 km. moet ik plotseling uit de broek. Gelukkig voelt dat daarna een stuk opgeluchter. Nu is Janou inmiddels aangesloten en maken we er samen nog maar een veredelde tempotraining van. Ik probeer het tempo constant te houden en zie dat we steeds meer lopers inhalen. Bij 13 km. gaan we René weer voorbij en kunnen we nog lekker doorlopen tot aan de finish. Uiteindelijk passeer ik in 1:12 de finishstreep en ben met deze tempotraining tevreden. Immers volgt volgende week de Jungfrau Marathon, dus was het vandaag gewoon een lekker uitje. Na afloop werd gezamenlijk het avonddiner genuttigd en was de terugreis in de trein gezellig chaotisch. Volgend jaar krijgen we bij de NS geen kortingkaartjes meer heb ik al vernomen.

25/8 Monte Sophia XI... Sweat, Tears and Blood...

De laatste 500 m

Wat was het een partijtje zweten vandaag bij de Monte Sophia XI. Hoewel bedoeld als laatste lange duurloop voor de Jungfrau Marathon, was het door de warmte toch nog een flinke dobber vandaag. Met de doelstelling om er vandaag een heuveltraining van te maken, vertrok ik met Leo en René in de middag richting Jülich. Bij aankomst treffen we ook de overige STB-ers. Het startschot valt om 16:30 en het verloop van het parcours hoef ik verder niet meer te beschrijven. Ik probeer zo gelijkmatig mogelijk te lopen en mijn krachten te verdelen. Eenmaal op het hoogste punt bij 20 km aangekomen, gaat het vervolgens ook weer over lange stukken naar beneden en kan ik enigszins herstellen. Toch is het broeierige weer vandaag voor mij niet het ideale loopweer. Met de eindtijd van 2:26 ben ik uiteindelijk wel tevreden en heb ik toch een mooi trainingstempo gelopen. De laatste lange duurloop zit er nu op en gaan we de herstelfase in voor de Jungfrau Marathon.



17/8 3e Meander Mondo Verdeloop... 2 keer rond de wereld voor 3 euro

De 3e editie van de Meanderloop was apart, niet wat het weer betreft - het was weer hoogzomers warm - maar deze keer voerde het parcours voor het eerst door de Wereldtuinen van Mondo Verde. Ik moet toegeven dat ik in eerste nogal sceptisch was over het parcours, nadat ik gelezen had dat dit redelijk vlak zou zijn en daar toch mijn vraagtekens bij plaatste. Achteraf moet ik bekennen dat de wedstrijd heel afwisselend was en je mooi even door alle werelddelen kon rennen. Hoewel het door de vooral smalle en bochtige paden geen echt snel parcours is, liep ik toch een lekker tempo. Ook was het uitkijken dat je hier of daar in India geen Boedhabeeldje omver liep. In de grot ging opeens het licht helemaal uit, omdat ik ook nog mijn zonnebril op had. Dus ook hier afremmen, gelukkig stond er een vriendelijke dwerg die ons naar het licht aan het einde van de tunnel voerde. Volgend jaar dus maar de zaklantaarn meenemen. Na twee rondjes zat uiteindelijk de korte tempotraining van 5 km in 21:20 erop en was daarmee heel tevreden. Na afloop werd uiteraard gezellig nog even op de prijsuitreiking en tombola gewacht en smaakte de verfrissing en barbecue natuurlijk extra goed. Het was een gezellige happening in ieder geval. 

Voorbereiding Jungfrau Marathon

Week 6 (23 juli - 29 juli)

De eerste 5 weken van de Jungfrau Marathon training zijn inmiddels verstreken en dus is het nu tijd voor een korte tussenstand. De eerste weken waren vooral erop gericht om wat kilometers in de benen te krijgen. Met zo'n twee keer per week tegen de 2 uur, hebben we het weekgemiddelde aardig rond de 80 km. kunnen krijgen. In de training zitten ook een aantal extra heuveltrainingen ingebouwd, w.o. de Wilhelminaberg en een paar steenbergen net over de grens. De eerste weken waren het vooral de slechte weersomstandigheden die het niet altijd makkelijk, lees uitnodigend, maakten om de loopschoenen aan te trekken. Maar eenmaal op pad, liepen de trainingen samen met Leo en René toch prima. Op zondag 22 juli hebben we de eerste echte lange duurloop gedaan van 28 km. onder prima weersomstandigheden en is de zomer eindelijk aangebroken en zijn het opeens de zomerse temperaturen waaraan we moeten wennen. De strijd tegen de elementen geven we echter niet op. Aanstaande zondag gaat het voor een mooie trainingsloop naar Monschau, waar we 33 km. van de Monschau Marathon als trainingsloop gaan doen.

Week 7 (30 juli - 5 aug.)  

De afsluiting van week 6 op zondag in Konzen met de lange duurloop over 33 km. verliep prima. De weersgoden waren ons goed gezind en werden we getracteerd op een prachtige loop door de ongerepte natuur van het Monschauer Land. 

Deze week staat in het teken van herstel en wordt weer wat korter werk ingelast en wat alternatieve trainingen, w.o. een aantal dagen van de fietsvierdaagse. De lange duurloop op zondag 5 augustus wordt in ieder geval aangehouden.

 

Week 8 (6 aug. - 12 aug.)

Week 8 stond vooral in het teken van de Monschau Marathon die als trainingsloop moest dienen en ultieme test voor het lange werk. Het tempowerk had deze week dus sowieso minder aandacht. Het verloop van de Monschau Marathon was volgens het boekje. De afgelopen 7 weken hebben in ieder geval het gewenste resultaat opgeleverd. Het wordt nu langzaam aftellen en ook de vakantie zit er bijna op met nog een weekje te gaan.

Week 9 (13 aug. - 19 aug.)

Nadat ik maandag na de MM had uitgelopen, bespeurde ik al weining pijntjes. Een goed teken dus. Met de fietstocht op dinsdag naar Bad Münstereifel (ca. 100km) was het weer genieten van een heerlijke zomerdag. Met een paar korte duurloopjes en de Meanderloop kwam ik toch weer aan wat kilometers. Zaterdag heb ik een poging ondernomen met René om een trail te lopen in Valkenburg, maar dat liep van geen kant. Ook de trainer kan eens een slechte dag hebben... zullen we maar zeggen. Volgende uitdaging wordt de Monte Sophia XI op zaterdag 25/8.

Week 10 (20 aug. - 26 aug.)

De laatste zware week met tegen de 100 km. verliep op zich goed. De laatste lange duurloop werd onder broeierige omstandigheden tijdens de Monte Sophia afgelegd en ik moet zeggen dat het nu langzaam tijd voor de tapering off. Met nog twee weken te gaan is nu het motto "niets moet, alles mag" en zullen we nog wat korte trainingen doen. 
Week 11 en 12 slaan we dus nu over. Het verslag van de Jungfrau Marathon 2012 volgt.

12/8 36. Monschau Marathon... duurloop volgens het boekje

Zondag 12 augustus is de dag van de 36e Monschau Marathon. Dit wordt mijn 47e en het is prentjesboekweer als ik even na vijf wakker wordt en opsta. De dag kan al haast niet meer stuk en op weg naar Monschau met Pierre, Leo en René lacht de zon ons al tegemoet. Even na zeven arriveren we in Konzen en hebben snel een parkeerplaats gevonden en halen onze startnummers af. In alle rust kunnen we ons omkleden en voorbereiden in de sporthal en worden de zenuwen van de pupillen op proef gesteld als de aantallen (ultra)Marathons van Willem Mütze en Pierre ons om de oren vliegen. Leo trekt een beetje bleek weg en vraagt zich af of hij hier wel op de juiste plaats is. Maar het presentje van LGP doet alles snel vergeten. Het is even voor acht en we vertrekken naar de startplek. We scharen ons ergens in de middenmoot, want het wordt een rustige start vandaag. Boodschap is vandaag ontspannen lopen en er een lekkere duurloop van maken. De eerste kilometer voert langs het Rochuskreuz en Gut Stillbusch, waarna een gevaarlijke afdaling volgt en het altijd uitkijken is geblazen. Dan gaat het richting Monschau en komen we aan de Flora waar Peter Borsdorff altijd de eerste kiekjes schiet bij het 2 km punt. Hier ziet iedereen er nog fris uit. We dalen verder af naar het centrum van Monschau met zijn pittoreske centrum en vakwerkhuizen. Voorbij aan het Rote Haus gaat het inmiddels richting het 5 km punt langs de Rur. De stemming zit er goed in en we draaien een lekker ontspannen tempo. Het eerste venijnige klimmetje komt bij het 7 km punt waar we eerst over de Kluckbachtalbrücke gaan. Het is genieten van de ongerepte natuur in deze heerlijk rustige omgeving. We gaan nu richting Widdau en zitten inmiddels bij het 10 km. punt, waar we op 55 min. doorkomen. Het zwaarste gedeelte volgt bij 12 km. waar ons een klim van 2 km. staat te wachten. De afgelopen keren was het voor mij hier meestal een stuk wandelen geblazen, maar deze keer kon ik lekker door dribbelen. Dan gaat het richting het plateau naar de Bratherhof over een gedeelte dat zich altijd erg lang trekt en waar meestal een behoorlijke tegenwind staat. Dat viel vandaag ook gelukkig mee. Na de B258 te zijn overgestoken komen we bij de uitgebreide drank- en verzorgingspost en passeren we even later het HM-punt op 2:02. Daarna gaan we door het mooie Perlenbachtal richting Gut Heistert en is ons volgende "rustpunt" bij 28 km de perfecte verzorgingspost van Peter Borsdorff met alles wat je maar kunt denken, van cola tot alcoholvrij bier! Vervolgens komen we in Kalterherberg en gaat het richting het 30 km punt bij de Eifeldom waar weer een geweldige stemming heerst. We zitten nog steeds mooi op schema en komen hier op 2:50 door. Dan gaat het richting Norbertus-Kapelle en volgt vanaf 34 km bij Leyloch weer een behoorlijke klim over bijna 2 km. Bij 36 km. zit het ergste er weer op en gaan we richting Mützenich, waar bij 39 km. de uitgebreide verzorgingspost van LG Mützenich alle lopers weer voorziet van verfrissingen en koolhydraten voor de laatste kilometers. De persoonlijke verzorging door Claudia met cola kon ik nu goed gebruiken. In de afdaling tot 41 km. kunnen we weer even herstellen voor het toetje, lees klimmetjes op het eind. Die doet altijd nog even pijn, maar zodra het kerktorentje van Konzen in zicht is, weet ik dat we er bijna zijn. Met Leo samen passeer ik de eindstreep op 4:04 en daarmee is de missie vandaag weer geslaagd. Een lekkere duurloop en Leo's Marathonpremiere is een feit.

9/8 Lauf mal wieder mit in Schmidt

Het was in 2005 dat de wedstrijd "Lauf mit in Schmidt" voor de laatste keer is gehouden. Destijds een zeer populaire wedstrijd die uit heine en verre lopers aantrok. De wedstrijd is toen helaas om organisatorische reden, lees wegvallen van steunpilaren, van de wedstrijdkalender verdwenen. Dit jaar wil men een nieuwe doorstart maken en mogelijk zal deze volgend jaar weer terugkeren.

Omdat de Monschau Marathon en de Jungfrau Marathon in aantocht zijn, leek me een heuveltraining hier vandaag daarvoor geschikt, dus toog ik naar Schmidt. Bij aankomst tref ik Cor, Theo en John en even later komt familie Frins ook opdagen. Na even wat inlopen en rek- en strekwerk, begeven we ons naar de start. De opkomst is niet erg groot. Het startschot valt en we starten meteen met een kort heuveltje. De eerste kilometer voert door het dorp en even later zitten we midden in de weiden en worden vervolgens de bossen in gestuurd. Het gaat nu bergaf en bergop en ik kan genieten van het glooiend landschap. De temposchommelingen zijn navenant, maar ik ga vandaag geen krachten verspillen. Zondag is namelijk weer tijd voor de Monschau Marathon. Met de eindtijd van 56 min. op de ruime 11 km. zit de training er weer op. Verandering van training doet lopen zullen we maar zeggen. 

4/8 29. Die 10 von Dürwiss

Wat ooit begon als een kleinschalig loopevenement ergens in de 80-er jaren, is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een loopevenement van allure. Met de typisch duitse Gründ- und Gemütlichkeit weet men hier ieder jaar weer honderden sportievelingen aan de start te krijgen. Dit jaar zelfs met een nieuw record van bijna 1000 deelnemers op de verschillende afstanden. Het nagenoeg vlakke stratenparcours bestaat bij de hoofdloop uit 5 ronden van 2 km. en was voor mij vandaag sowieso een veredelde tempotraining. De wedstrijd zelf liep ik dan ook redelijk constant op een comfortabel tempo. Toch was het met name het benauwde weer dat toch nog voor de nodige zweetdruppels zorgde. Maar met de aanmoedigingen van het publiek in de straatjes vol met partytentjes, opzwepende muziek en de geur van bratwurst, verloopt de wedstrijd uiteindelijk redelijk volgens plan. Aan de Weisweilerstrasse bij de Kaafsäck heerst een geweldige stemming en wordt mijn naam bij doorkomst ook even omgeroepen. Hoewel de eerste drie ronden redelijk constant verliepen, moest ik de vierde ronde iets inleveren. De laatste ronde komt de finish langzaam in zicht en kan ik nog iets goedmaken van het verlies. Met de eindtijd van 43 laag zat er zoals gepland de tempoduurloop erop. Na afloop was het nog even lekker toeven op het binnenplein met de STB hardcore en was het Kölsch goed op dronk. Volgend weekend staat mijn favoriet Monschau Marathon weer op het programma, ditmaal ook weer als bergtraining voor de Jungfrau Marathon. 

14/7 40. Int. Stausee Volkslauf Obermaubach... zomercross

Het gehucht Obermaubach, gelegen bij Kreuzau (Düren), staat bekend om zijn prachtige ligging aan de rand en het begin van de Noord-Eifel. Met het mooie stuwmeer, dat als drinkwatervoorziening dienst doet, een mooie omgeving dus voor sport en recreatie. De Int. Stausee Volkslauf is het jaarlijks hardloopevenement dat voor de 40ste keer werd gehouden en staat bijna steevast op mijn wedstrijdkalender. Inmiddels voor de 13e keer liep ik weer de hoofdafstand over 10 km. met zijn flinke beklimming in het begin en het toetje op het einde.

De bedoeling van vandaag was om er een veredelde tempotraining van te maken. Met het wisselvallige weer en de flinke regenbuien werd het meer een zomercross met modderballet en heb ik vandaag maar weer eens op de Salomons gelopen. Deze keuze was niet verkeerd bleek achteraf en kon ik lekker mijn tempo verdelen. De eindtijd van 46:54 was volgens doelstelling en ik werd daarmee ook nog 3e in mijn categorie. Ook René en Leo liepen een prima wedstrijd en Lonneke was heel blij met deze primeur op de 10km. De opkomst van de STB-ers was weer prima.

En dan wordt het nu weer langzaam tijd om ons serieus op het langere duurloopwerk te gaan voorbereiden. Volgend doel is de Monschau Marathon op 12 augustus, die dient als lange duurloop voor de Jungfrau Marathon op 8 september. De vakantieperiode zal goed benut worden in ieder geval.

1/7 3e Bemels Beste Boeren Bergloop

Ook dit jaar stond de Bemels Beste Boeren Bergloop weer op mijn lijstje van favoriete wedstrijden. Voor de 3e keer inmiddels en weer met een nieuw deelnemersrecord. Dankzij de prima organisatie en natuurlijk het mooie Limburgse heuvellandschap weten namelijk steeds meer lopers de weg naar Bemelen te vinden. Samen met Leo, Janou en René werd gecarpooled.

Voor mij was deze pittige wedstrijd weer een mooie gelegenheid om wat heuvels te trainen. In augustus staat namelijk weer de Monschau Marathon in mijn agenda en in september de Jungfrau Marathon. Het weer was prima vandaag en in het zonnetje zelfs wat broeierig. Het heuvelachtige parcours met mooie afwisselende vergezichten en de doorkomst bij de koeienstal, zorgen ervoor dat deze wedstrijd geen moment verveelt. Met de eindtijd van 1:13 was ik wederom tevreden en was het gevoel aan de finish prima. De verzorging aan de finish met fruit, drank en vlaai was weer uitstekend en met een appel en een ei was iedereen weer blij.

24/6 28e Estafetteloop Vaals-Venlo... 5 voor 7 ?

Het is zondagmorgen en de wekker gaat af om 6 u. Het is weer tijd voor de Vaals-Venlo estafettewedstrijd met de STB Abrahams. Altijd een mooie sportieve dag, maar ook deze keer weer met wat ongeregeldheden. Omdat ik redelijk op tijd naar bed was gegaan de avond van te voren, was ik vrij snel wakker en na het ontbijt en de spullen te hebben ingepakt toog ik vrolijk naar de plek van samenkomst om 7 u. bij Mengelers. 5 voor 7, nog niemand aanwezig? Piep, piep.... 100,5 “es ist 5 vor 6...” huh? Sh... na een paar vijven en zessen maar terug naar huis en nog even het bed in.

Enfin, even later zijn we weer terug op de plaats van bestemming. John Haan arriveert als eerste met zijn nieuwe fiets en even later John Hendriks met ongepoetste fiets en bijna lekke band, dat gelukkig snel werd opgelost. Even later is de ploegleider Theo er en blijkt de nieuwe fiets van John Haan niet te passen op de fietsdrager. Met wat improvisatietalent slagen we erin de boel aan elkaar te knutselen. We kunnen vertrekken. Hè, gelukkig we zitten, op naar Vaals… samen met Paul, John en Ineke. Op de autoweg gaat het bijna fout, de nieuwe fiets van John gaat los en hup daar staan we weer langs de kant. De schoenveter van Ineke biedt uitkomst en gelukkig is er verder niets beschadigd. Half acht zijn we op de Vaalserberg en kunnen we langzaam aan de start gaan denken. Nog wat voorbereidingen en even wat inlopen. De eerste starters zijn reeds weg en het hoogste punt van Nederland wordt nog even kunstmatig iets opgehoogd omdat ik uit de broek moet :-)

Dan is het tijd voor de start. Om 8:05 mag ik de spits afbijten en begin aan de eerste etappe onder aanmoediging van de overige STB-ers. Het weer is prima en de temperatuur is goed. Zoals bekend gaat de etappe in het begin lekker bergaf en is het voor mij de wet van Newton die extra in mijn voordeel werkt. Na ca. 3 km. is het echter afgelopen en gaat de daling over in afwisselende klimmetjes en zorgt voor wat temposchommelingen. De begeleiding en aanmoedigingen onderweg zorgen ervoor dat de wedstrijd lekker verloopt. Bij de doorkomst in Mechelen (10 km in 42:15) komt Iwan als eerste van het Superteam voorbij en gaan we de laatste helling op. De laatste kilometers richting Wylre breken aan en ik kan lekker het tempo vasthouden. Voorbij aan de kerk en we gaan even verder rechtsaf naar het wisselpunt, met 1:06:31 passeer ik de streep en draag het stokje over aan John Haan voor de 2e etappe. Ik stap in de auto en met Ineke gaat het richting Oirsbeek voor de 3e etappe. Nu valt er een enkele bui en begint de wind ook flink aan te trekken. In Oirsbeek wordt het stokje door John overgedragen aan Jan Schwanen en stap ik op de fiets richting Nieuwstadt over 14,6 km. Deze pittige heuvelachtige etappe is Jan op het lijf geschreven en bij het eerste klimmetje in Oirsbeek moet ik flink trappen om hem bij te houden. Via Doenrade, Windraak, Sittard gaat het via Millen richting Nieuwstadt waar we na 1:03 arriveren.
De 4e etappe is de damesetappe van 10,8 km die bijna traditioneel door Ineke wordt gelopen. Bij de doorkomst in Echt neemt de regenval en wind in heftigheid toe en is het geen pretje voor de lopers en fietsers tot aan de pauzeplaats in St. Joost. Na 1 uur zit ook de klus er voor Ineke op en is het pauze, tijd om de inwendige mens te versterken en even met de andere ploegen te babbelen.


Na de pauze is het tijd voor de 5e etappe van St. Joost naar Herkenbosch, en is het de beurt aan Erik Haakma, onze geheime succesformule, want hij loopt niet alleen snel hij krijgt ook nog eens 5 bonusminuten, ware het niet dat hij zich verliep. Pech, dubbelpech. In Herkenbosch bleek uiteindelijk 500 m. teveel zijn afgelegd. Jammer, maar helaas. Etappe 6 die door Paul Jacobs werd gelopen, verliep ook grotendeels weer in de regen en voert nu door het bebosd gebied bij Herkenbosch. Bij de aankomst in Swalmen is het balen voor Paul, ook hij had bijna 500 m. te veel gelopen omdat hij zich verlopen had. Shit happens, maar bij het wisselpunt in Swalmen wordt de taktiek omgegooid. Erik Haakma zat nog vol van adrenaline omdat hij zich verlopen had en besloot spontaan om dan ook nog maar de 7e etappe voor zijn rekening te nemen (de ploegleider glundert steeds meer). Alles uit de kast dus! Deze aanpak bleek uiteindelijk niet verkeerd en kon toch nog wat goedgemaakt worden. In Belfeld wordt het stokje overgenomen door Lenie Jacobs voor de laatste (mannen)etappe (punten!) over 9,2 km. We zijn inmiddels op de atletiekbaan in Venlo beland en kunnen we nog net de eerste loper zien finishen. En jawel, het is Ger van het superteam! Daarna volgt er heel lang niets. De tussenliggende tijd wordt opgevuld met bier, fricandellen en kroketten. De eerste teams zijn inmiddels binnen en is het nu wachten op Lenie. In een mooie 47 min. komt ze over de finishstreep op de baan in Venlo. Het sportieve gedeelte zit er nu op en wordt ons geduld op de proef gesteld en wachten we op de prijsuitreiking. Dan is het zover, de bekendmaking van de winnaars. Het is wederom het STB Superteam voor de 11e keer op rij. Vreugde bij iedereen en de dag is weer geslaagd. De STB Abrahams behalen een mooie 6e plaats achter AVON :-(, met 2 min. achterstand. Grrrrrrrrrr. Als we ons niet verlopen hadden, waren we zeker 5e geworden en was het toch nog 5 voor 6 geweest!

22/6 9e Bufferrun... loopfun puur!

Voor insiders is de Bufferrun haast niet meer weg te denken op de hardloopkalender, maar ook steeds meer start-to-runners weten de weg inmiddels te vinden naar Bingelrade. Niet gek, want de reclame die de organisatie uitstraalt door haar eenvoud met perfecte organisatie en niet te vergeten het zeer lage inschrijfgeld, maakt dit evenement zeer laagdrempelig. En dat is waar het toch eigenlijk om gaat, een leuke wedstrijd voor eenieder en een gezellige ambiance. Het mooie parcours krijg je er gratis bij en biedt de nodige afwisseling zodat dit geen moment verveelt.

Samen met de loopvrienden en -vriendinnen nam ik weer deel aan deze 9e Bufferrun en startte op de 10 km om 20:00 u. Het geaccidenteerde parcours vraagt om de krachten goed te verdelen en is het zaak om niet te snel te starten op de eerste kilometer. Tot 2,5 km gaat het namelijk geleidelijk aan omhoog. Het groepje met fam. Homminga en Michel blijft in het begin ca. 500 m. bijelkaar en valt na de eerste klim meteen uiteen. Dus maar weer ieder voor zich. Mijn doel was onder de 43 en daarop verdeel ik dan ook mijn tempo's. Gebruik maken van de afdalingen en op de vlakkere gedeeltes dat proberen goed te maken wat ik bergop heb ingeleverd. Ik moet zeggen dat de loopomstandigheden prima waren en dat de flinke wind die overdag stond, gelukkig was gaan liggen. Nadat we de eerste lange klim hebben gehad, kan ik nu lekker dalen. We zijn inmiddels Merkelbeek gepasseerd en bij het 5 km. punt kom ik door op een lage 21 en zit daarmee op schema. Dan volgt weer een klimmetje met een afdaling tot aan het 7 km. punt en keren we terug naar Bingelrade via de lange Maastrichterweg. Dit stuk trekt zich behoorlijk lang en probeer ik de vaart erin te houden. Ik draai nog steeds lekker en het tempo blijft nagenoeg constant. Bij km. 9 passeren we fam. Smulders en probeer ik nog wat aan te zetten. Daardoor kan ik nog net aansluiten bij John Haan en passeer de finishstreep in 42:55.
Na afloop was het nog gezellig nakletsen in de feesttent onder het genot van een pilsje (consumptie 1 euro!) en werd gewacht op de prijsuitreiking. Loraine en Janou behaalden namelijk de 1e en 2e plaats bij de dames, dus dat moest gevierd worden.

10/6 10. Kitzenhauslauf... Stilte na de storm

Aan het onstuimige weer van de afgelopen dagen was gelukkig een eind gekomen en was het vandaag prima weer met een heerlijk zonnetje. Op de agenda stond vandaag de 10e Kitzenhauslauf in Aachen-Hahn. Deze mooie wedstrijd in het vooreifel gebied staat al sinds jaren bekend als een van de gezelligste en prima georganiseerde hardloopevenementen. Het was er dan ook weer zeer druk. Samen met René nam ik deel aan de 10 km. Op het tamelijk geaccidenteerd parcours, dat voor 70% over bospaden voert, was het weer genieten vandaag. Zelf hield ik de regelmaat er goed in en probeerde het tempo vast te houden. Afgezien van de eerste 2 klimkilometers, lukte het aardig om constant te lopen. René hield meer van het jojo-werk, maar we bleven uiteindelijk dicht bijelkaar. Met de eindtijd van 44:17 was ik welliswaar een paar seconden langzamer als vorig jaar, maar aan de finish had ik een lekker loopgevoel eraan over gehouden. En ja, ook deze keer weer, net als vorig jaar, startnummer 777 en 7e in mijn categorie.

8/6 Volkslauf Rohren.... Somewhere over the rainbow

De 36e Int. Volkslauf in Rohren was de vrijdagavond activiteit waarmee het weekend werd ingeluid. Ik moet bekennen dat het wisselvallige en onstuimige weer vandaag en de afgelopen periode mij behoorlijk begint te vervelen. Leuk is ook nog dat de hele straat inmiddels met oranje vlaggetjes is versierd en de nachtrust aardig wordt verstoord door het gewapper als gevolg van de windvlagen.

Het verloop van de wedstrijd in Rohren was net zo wisselvallig. Het begon om 19:00 u. met een flinke regenbui, maar bij de start een half uur later was het weer droog en kwam de zon door. Dat maakte het op zich tot lekker loopweer bij zo'n 15 gr. ware het niet dat de ondergrond op veel plaatsen weer tot modderpartijen leidde. Het flink geaccidenteerde parcours staat bekend als loodzwaar en de kilometertijden schommelen hier navenant. De eindtijd van 45:56 op 9,7 km spreekt voor zich, maar was voor mij niet interessant deze keer.

Het 1-2-3 Juni loopdrieluik... zweten, genieten, glibberen

Het eerste weekend van juni was de agenda weer goed gevuld met hardloopwedstrijden en zodoende werd het weer een mooi loopdrieluik.

1/6 26e Pepijnloop Echt

Een spontane inval vrijdagmiddag liet mij besluiten om in Echt maar eens even een 5-je te gaan lopen. Het is weer lang geleden dat ik hier ooit eens heb gelopen (1997). Nadat ik het startnummer had afgehaald begeef ik mij terug naar de auto om me om te kleden. Anke en Andy zijn inmiddels ook gearriveerd en even laten tref ik ook Lonneke en Erik. Het startschot valt om 18:00 u. en de eerste kilometer gaat snel, echter ik heb meteen al moeite met het broeierige weer en mijn benen krijgen het na het tweede rondje al moeilijk. Dat wordt werken vandaag. Het zweet gutst er van af en ik moet iedere drinkpost en sponspost gebruiken. Anke is al uit mijn zicht verdwenen en ik ga de derde ronde in met weer wat verval. Ik ben blij als het vierde rondje er uiteindelijk op zit en passeer in 20:43 de finish. Gelukkig zien de fotos van Frank Vootz er van buiten beter uit dan ik van binnen.

2/6 34. Mittsommernachtslauf Konzen

Ook vandaag weer prentjesboekweer in de Eifel en aangename omstandigheden voor de 34e uitvoering van de Mittsommernachtslauf waaraan ik voor de twaalfde deelnam. Wat het is weet ik niet, maar het is toch net alsof het klimaat hier beter is vandaag. Bij aankomst in Konzen even een babbeltje met wat loopvrienden en natuurlijk Claudia die ons kwam aanmoedigen. De start is om 18:00 u. en er wordt niet ingelopen, wel een paar rek- en strekoefeningen en ik loop vandaag voor het eerst op mijn Asics GT2170. Nadat het startschot is gevallen draaien we vanaf het sportveld het Eifeldorpje in. De eerste verrassing is dat het parcours weer is gewijzigd, want na de eerste kilometer gaat het meteen flink omhoog en wordt het tempo gedrukt. Vanaf 2,5 km gaat het vervolgens lekker geleidelijk naar beneden en volgt een vlakker gedeelte tot aan het 5 km. punt. De afwisseling met zonnige en schaduwrijke passages zorgen voor extra loopplezier in deze natuur. Bij het 7 km. punt komen we aan de rand van Simmerath en maken we een lus. Vervolgens keren we nu terug en kan ik vanaf het 9 km. punt nog wat extra snelheid maken. Dan volgt weer de siteseeing door Konzen en is het vanaf 11 km. weer klimmen geblazen. De laatste kilometer gaat terug naar het sportveld en op het kunstgras probeer ik nog wat extra aan te zetten. De meet passeer ik in 1:03:16 en ben daarmee op dit geaccidenteerd parcours heel tevreden.

3/6 6e Megaloop Landgraaf
Als afsluiting vandaag stond de 5 km. van de Megaloop op de planning. Het werd een modderige aangelegenheid en het was alles behalve uitnodigend om überhaupt te gaan lopen. Hoewel ik al vroeg uit de veren was kon ik niet echt zeggen dat ik wakker was. Na alle onderdelen bijelkaar geraapt te hebben vertrok is samen met Janou en René richting Sport & Leisure Park. Nadat we omgekleed waren bleven we zolang mogelijk in de kantine wachten voor de start. Dan toch maar richting Start en is het even frisjes in de regenbui. Het startschot valt om 12:00 u. en op het grasveld is het al meteen uitkijken. De eerste kilometer gaat redelijk, maar de ondergrond maakt het niet echt snel vandaag. Alleen de tweede kilometer gaat onder de 4:00 en vanaf de Rouenhof wordt het werken over het vals plat. Even voor het 4 km punt staat de parcourswachter verkeerd en lopen we een kort lusje voordat we pad op gaan met de bebossing. Hier zijn ook weer flinke regenplassen en modderpartijen. De laatste kilometer probeer ik nog wat snelheid te maken. Dan draaien we het sportpark op en is de finish weer in zicht. Met 21:17 passeer ik de streep en vindt het nu wel welletjes dit weekend. Jammer voor de organisatie en de vrijwilligers was het slechte weer.

26/5 34e Vennlauf Mützenich... met Erdinger

De 34e Vennlauf was er eentje uit het prentjesboek. Onder prachtige weersomstandigheden werd het pinksterweekend ingeluid met deze traditionele wedstrijd in Mützenich en was het voor mij de 13e keer sinds 1999 dat ik hier liep. Bij aankomst viel het meteen op, het Erdinger is er weer dit jaar. Na het afhalen van het startnummer ging ik even inlopen en op de Stehling was er werkelijk weer prachtig uitzicht. Dan wordt het langzaam tijd voor de start van de 10 km. en begeef ik me naar de startplaats. Gestart werd om 17:00 u. en de eerste 2 km. gaan flink omhoog en hou ik me een beetje rustig. Nadat we de Stehling zijn gepasseerd gaat het namelijk lekker bergaf en volgt er een vlak stuk van ruim een kilometer. Hier ga ik dan ook in groter verzet en kan wat tijd goed maken. Daarna gaat het bij 5 km. na de drankpost links af en gaat het weer omhoog tot aan het 7 km punt. Het is aardig warm en ik ga maar weer in een lagere versnelling. Boven aangekomen gaat het weer lekker omlaag en is de laatste kilometer weer eentje voor een zweeffoto van Peter. De finish passeer ik op 45:03 en tot mijn verrassing was ik bijna 20 sec. sneller dan vorig jaar. De afgelopen week was een week met weinig loopkilometers maar wel redelijk wat fietskilometers. Ook komend pinksterweekend wordt een lui weekend, eens kijken of dat ook nog wat extra zoden aan de dijk zet.

23/5 4. Herzogenrather Läuferabend... premiere op de baan

Omdat ik in mijn loopbaan als loper nog nooit een wedstrijd op een baan gelopen en de banen tegenwoordig ook niet meer voor het oprapen liggen, werd het maar eens tijd om daar verandering in te brengen. Aangespoord werd ik eigenlijk door de Queensrun in Beek een paar weken geleden, waar ik weer eens een, voor mijn doen, lekkere 5 km wedstrijd liep. Zo toog ik vandaag naar Herzogenrath voor de 4e Läuferabend. Samen met een zevental STB-ers nam ik deel aan de 5 km die startte om 19:30. Het werd een hittewedstrijd bij bijna 28 graden en er hing onweer in de lucht, dat gelukkig niet aan kwam. Mijn doelstelling was om onder de 19:30 te lopen en de eerste 6 rondes gingen redelijk. Ik moet zeggen dat het (wedstrijd)lopen op een kunststofbaan toch wel even wennen is. Vanaf het 7e rondje begon het echter zwaarder te worden en begon de warmte toe te slaan. Ook moet ik toegeven dat ik eigenlijk al vanaf de eerste ronde begon af te tellen en het nogal geestdodend vond. 
Uiteindelijk kon ik net onder de 20 min. finishen (19:56) en was bekaf. Van de loopgroep Parkheide waren inmiddels 3 man uitgestapt (50%) en de enige die een PR liep was Anke met 19:15. Eerste STB-er werd Eric Ramaekers.
Van ene kant was het leuk om het eens te proberen, van de andere kant moet ik vaststellen dat baanwedstrijden beslist niet mijn voorkeur hebben en ik toch liever een heerlijk landschapsloopje doe. Vlak na de wedstrijd voelde ik trouwens wat pijntjes op plekken waar ik dit normaal nooit voel. Ondermeer mijn onderrug voelde pijnlijk, maar dit trok in de loop van de avond langzaam weg. Gelukkig kunnen we ons zaterdag weer gaan uitleven in Mützenich bij de Vennlauf.

20/5 33e Heideloop.... vallende mussen en lopers

Het was een broeierige editie van de 33e Mayk van Beek Optiek Heideloop vandaag. Hoewel de temperatuur 's ochtends bij de 3 en 5 km nog aangenaam was, diende zich rond de start van de 5 EM een zonnetje aan dat behoorlijk voor zweettaferelen zorgde. Nadat ik mijn startnummer had afgehaald en even had ingelopen voelde ik aan mijn water dat ik nog wat extra vocht kon gebruiken, dus nog gauw even naar de auto. Dan begeef ik me naar de start en is het startveld met ruim 200 deelnemers op deze 5 EM weer het best bezette onderdeel. Het startschot valt om 11:30 en zoals gebruikelijk gaat de 1e kilometer onder de 4:00. Daarna tot 3 km. wat stijgingen en het tempo middelt zich uit op 4:09. Het wordt nu behoorlijk warm en de zon breekt door en vallen de mussen bijna van het dak. Na de regenval van afgelopen nacht is de luchtvochtigheid extreem. We gaan gelukkig weer de bospaden op en lopen door de bebossing. Tot km. 7 is het zaak het tempo vast te houden. Bij de bocht naar de Exdel staat Jo Schoonbroodt en Roger Rousseau die bezig zijn met de "warming up". Ik krijg nog even een gezelschap van Jo met wat haaswerk en kan Paul van Hameren nog even passeren. Ook Jan Schwanen en Paul Jacobs komen steeds korter in zicht. Dan plotseling even voor het 8 km. punt ligt iemand op de grond. Ik meen in een snelle flits Richard Lavalle te herkennen. Omringd door de EHBO-dienst wordt hij verzorgd en even later per ambulance afgevoerd.

Mijn finishtijd bedroeg 34:43 vandaag en was daarmee een halve minuut sneller dan vorig jaar. Onder deze weersomstandigheden dus zeker tevreden.

12/5 Steckenborn... wind in de zeilen

De 7e editie van Enorm in Form in het Eifeldorpje Steckenborn was vandaag het alternatief voor de Maasmarathon die ik moest laten vallen in verband met andere verplichtingen, helaas. Maar nadat ik vanochtend meteen punten had gescoord met een mooie orchidee voor moederdag, kon ik snel een nieuwe marathon uitzoeken voor het najaar.

Maar nu even naar de wedstrijd van vandaag. Hoewel het voorjaar nog niet echt zijn naam eer aan doet en het behoorlijk fris was (8 gr), was het lekker loopweer, ondanks de frisse wind op de eerste kilometers. Hoewel ik in het begin nog even twijfelde aan mijn outfit (singletje), had ik na 1 km geen spijt meer van mijn keuze.

Deze keer was het parcours gewijzigd en was de 10,8km ingekort tot een ronde 10km. Dat is mooi, maar in deze heuvelachtige omgeving zal dit beslist geen pr's opleveren. Ook was de looprichting nu andersom en was het voor mijn gevoel toch een iets "sneller" parcours. De eerste 5 km. liep ik in 20:30 en dat heb ik bij de vorige edities hier nooit gelopen. Het venijn blijft hier echter altijd het tweede gedeelte, want dit blijft voortdurend flink bergop gaan. De snelle kilometers in de eerste helft lever je namelijk dubbel en dik in in de tweede helft. Toch was mijn gemiddelde tempo hier vandaag ca. 10 sec. sneller dan afgelopen keren, en dat stemde mij met de eindtijd van 44:51 heel tevreden.  

30/4 3e Queensrun Beek... het kan toch nog!

Soms heb je wel eens van die dagen waarbij je een wedstrijd loopt en je sneller finisht dan dat je normaal zou verwachten. De Queensrun was er zo eentje. Eigenlijk zonder echt doel toog ik naar Beek waar we te gast waren bij de loopvrienden van AV Caesar. Op de markt waren verschillende festiviteiten en nadat we onze startnummers hadden gehaald werd natuurlijk eerst nog een capuccino gedronken. Dan maken we ons langzaam gereed voor de start en lopen we even een stukje in. Om 16:15 u. valt het startschot voor de 5 km. en loop ik de eerste kilometer weer te hard (3:44) en zie René zo'n 25 m. voor me. Even later ga ik hem voorbij en zie dat het tempo nog altijd onder de 4 min. ligt en probeer dit zo lang mogelijk vast te houden. Dan gaan we de Luciastraat in en hebben we wind op kop en iets vals plat en voelt het alsof ik iets terugval. Op het nogal bochtige parcours neem ik zoveel mogelijk afkortingen over het trottoir. De doorkomst bij de eerste ronde bedraagt 9:40 en hier had ik eigenlijk helemaal niet mee gerekend. Dus gaan we maar voor een sub 20. Bij het 4 km. punt zit ik nog altijd op 3:55/km en weet dat het moet lukken. Met een verval van 14 sec. in de tweede helft passeer ik uiteindelijk de finish in 19:34 en was hier superblij mee, want sinds 2009 heb ik niet meer onder 20 gelopen. Toegegeven, met de afkortingen was het een krappe 5 (4,94 volgens mijn Garmin) en ook een krappe 10, maar dat komt uiteraard door de vele bochten die worden afgekort over het trottoir. Supertijden en PR's werden ook door de overige STB-ers gelopen en was het een STB-feestje op Queensday in Beek.

22/4 12e Bonn Marathon ..... geen bietensap boost

Op zondag 22 april stond de 12e Bonn Marathon op mijn kalender. De eerste Marathon dit jaar waarvoor de voorbereidingen op zich goed verliepen, hoewel ik eigenlijk pas 8 weken geleden met de training ben begonnen. De laatste keer dat ik in Bonn liep was 2009, maar toen moest ik het bij 32 km voor gezien houden i.v.m. liesklachten. Vandaag zou het de 3e keer worden. Ik moet zeggen dat het vanaf 20 km. zo ongeveer van geen meter meer liep. Bij 25 km. besloot ik maar uit te lopen en mijn gestelde eindtijd los te laten. De doorkomst bij HM was welliswaar nog 1:40 u. en ik had ik nog een beetje hoop om onder de 3:30 te komen, maar helaas. Vooral de weersomstandigheden waren voor mijn gevoel debet eraan dat ik geleidelijk aan in tempo terugzakte. Flinke windvlagen maakten het koud en de doorbrekende zon soms nogal te warm. De temperatuurschommelingen waren voor mij killing vandaag. Ik heb liever een constante temperatuur. Bij km. 39 werd ik nog getracteerd op een regenbui en was het de laatste 3 km nog behoorlijk afzien.

Dan was er ook nog de befaamde bietensaptest die zich vandaag moest bewijzen, maar helaas mocht ik geen bietensap boost bespeuren.

Na afloop was het nog even wachten op de overige STB-ers en werd nog even bijgepraat in de feesttent. Een mijlpaal behaalde loopvriend Pierre, die vandaag zijn 140ste Marathon op zijn palmares mocht bijschrijven.

Dan is het weer tijd om huiswaarts te keren en draai ik in de auto maar een klassiek CD-tje met de Biethoven Sonate in F mineur.

7/4 - 9/4 Twee eierloopjes...

Het paasweekend stond deze keer weer in het teken van twee leuke wedstrijden. Op paaszaterdag bij onze Belgische buren de Osterlauf en op 2e paasdag de Peter Rusmanloop.

7/4 34. Int. Osterlauf Eupen

Liepen we vorige jaar nog onder zomerse omstandigheden, dit jaar was het weer zoals gebruikelijk. Twijfelachtig dus. Blijft het droog, is het niet te koud? Bij aankomst in Eupen bleek het gelukkig allemaal erg mee te vallen en was het bijna ideaal loopweer. Ook was het er weer erg druk en was het dringen geblazen in de sporthal. Na onze startnummers afgehaald te hebben, gaan we eerst even aan de koffie, die nog altijd niet smaakt. Al gauw komen er nog meerdere STB-ers binnen. Ook leuk was dat de jeugdafdeling van STB vertegenwoordigd was en dat men hier de sfeer komt proeven hoe de belgische jeugd aan de loopsport doet.
Dan is het langzaam tijd en maken we ons gereed voor de start. Zoals gebruikelijk is het weer dringen aan de start en moet Leo zonodig even een interview geven voor de BRT. Voor hem is dit namelijk een primeur en is het heuvelwerk hier uitermate geschikt als training voor de Jungfrau Marathon. Om 15:00 u. valt het startschot en vertrekt de massa. De valpartijen blijven gelukkig uit deze keer en we gaan de eerste honderd meter bergaf. De eerste helling volgt al snel en lopen we uit de bebouwde kom naar het natuurgebied Mospert. Het enige vlakke stuk, de stuwdam bij het Eupener stuwmeer, passeren we bij 7 km. Dan gaan we langzaam het 10 km. punt en kom ik door op 47. We gaan nu terug en bij het 12 km. punt kan ik vervolgens weer wat goed maken want het gaat nu flink bergaf. De laatste kilometers zitten nog steeds vol überraschungseier en de laatste klim met het enthousiaste publiek draagt je, of beter gezegd sleep ik me, naar de finish. Peter Borsdorff staat er zoals gebruikelijk ook weer en maakt van iedereen een foto. Ik draai de laatste ronde op de atletiekbaan en in 1:13:33 passeer ik de finish. Toch een half minuutje sneller als vorig jaar en ben daarmee zeer tevreden.

9/4 26e Peter Rusmanloop

Inmiddels weer enkele jaren geleden (2008) liep ik hier voor laatst. Ook toen liep ik 's zaterdags de Osterlauf in Eupen (in 1:11) en op 2e Paasdag de P. Rusmanloop (1:07). Vorige week kwam ik op het idee om dit nog eens te proberen om te kijken hoe dit nu zou verlopen.  
Ook in Oirsbeek was het behoorlijk druk en waren weer veel STB-ers aan de start. Met de mooie wedstrijd in Eupen en het goede gevoel toog ik vandaag dus naar Oirsbeek met de fam. Homminga en supporter Frank. De insteek was om 3 min. sneller als afgelopen zaterdag te lopen en proberen onder de 1:10 te komen. Het parcours in Eupen is namelijk twee keer zo zwaar, maar wel ca. 500 m. korter. Daartegenover staat dat in Oirsbeek meteen een pittige klim aan het begin moet worden overwonnen, maar daarna volgen er redelijk vlakke stukken en dalingen. Terwijl je in Eupen veel door bossen loopt en weinig last hebt van de wind, was het vandaag op de open stukken toch af en toe werken tegen de wind. Vanaf het 5 km punt voelde ik toch nog de wedstrijd van zaterdag. Eigen schuld, dikke bult zullen we maar zeggen. Toch kon ik vanaf het 12 km. punt nog wat snelheid maken, maar dat was niet genoeg meer om onder de 1:11 te komen. Uiteindelijk passer ik in 1:11:58 de finish en heb ervoor moeten werken.
Na afloop was het nog even wachten op de prijsuitreiking, want Loraine had toch nog een mooie 3e plaats en PR weten te halen.

25/3 7e Venloop... Rode bieten

De 7e Venloop was de uitdaging vandaag, als Niet Kanshebber deed ik mee aan het NK Halve Marathon, maar eigenlijk was het meer de bedoeling om er een vormtest van te maken voor de Marathon in Bonn op 22 april. Onder hoog zomerse omstandigheden was het behoorlijk afzien vandaag en werd deze vormtest toch nog een lichte marteling. Maar gelukkig was ik niet de enige die daar last van had, zoals aan de finish bleek.
Eerst even terug naar de afgelopen weken. De weektrainingen met tempowerk en tempoduurlopen liepen allemaal prima en het vorig weekend heb ik een lange duurloop van 30 km. gedaan. Ook dat ging prima. En, sinds ruim een week, ben ook ik begonnen met de rode bietensap test. Geloof het of niet, maar na enkele dagen begint het spul ook nog redelijk te smaken en werk je dagelijks een halve liter zonder kokhalsen uiteindelijk toch naar binnen. Wat een dag later eruit komt, laat ik even in het midden, maar mijn vrouw vroeg of ik OB nodig had.... Het effect op de Venloop heb ik in ieder geval nog niet gemerkt, maar ik ga er nu even mee stoppen tot een week voor de Marathon. 
Dan nu naar het wedstrijdverloop. Het doel was sub 1:30 samen met Loraine, dus proberen 21 op de 5 proberen te lopen. De eerste 5 lukte dat, maar Loraine was al weg. Ik merkte dat het moeilijker ging en in 43 passeer ik het 10 km punt. Nagenoeg dezelfde tijd als bij de Berden Voorjaarsloop. Dus al 1 min. ingeleverd en het wordt steeds warmer. Caroline Radstake staat langs de rand met drinken en moedigt ons aan. Ik heb echter een dipje en even later sluit René aan. Zoals gebruikelijk gooide hij er een versnelling in en we lopen weer even samen. Het 15 km. punt wordt gepasseerd en ik klok 1:06. Dat wordt dus geen sub 1:30, maar ik kan blij zijn als ik onder de 1:35 binnen kom. Dan het 16 km. punt, daar is Loraine opeens. Ze zit er helemaal doorheen. Ik hou iets in om te kijken of ze kan en wil aansluiten. Dat lukt jammer genoeg niet. De laatste kilometers breken aan en het is de opzwepende muziek en het massale publiek dat je de nodige afleiding geeft en je uiteindelijk toch naar de finish draagt. Het publiek staat er rijen dik en kan ik zelfs nog een 4:12 eruit persen op de laatste km. De streep passeer ik in 1:34:43 en ben daarmee uiteindelijk onder deze omstandigheden gematigd tevreden over. Na afloop treffen we ook de andere STB-ers en worden snel de tijden vergeleken en hebben we allemaal hetzelfde excuus.