Weer volgens het boek bij deze 13e Rursee Marathon. Mijn vijfde deelname hier en tevens weer een klein jubileum. Met deze Marathon mocht ik de 40 volmaken dit jaar. En dat was ook eigenlijk het enige doel, voor de rest heb ik lekker kunnen genieten van het hele gebeuren.Samen met Peggy, Jos en Jorn vertrok ik om acht uur richting Einruhr. Het zonnetje begon al aardig door te breken en het beloofde een schitterende herfstdag te worden. In de plaatselijke feesttent was het bij aankomst gelukkig nog niet druk en hadden we snel onze startnummers. Ook hadden we ruimschoots tijd voor een kop koffie en de nodige sanitaire bezigheden. Even later troffen we ook Ronald Smeets en Herman Kremer die zich voor de korte afstand (16,5 km) hadden ingeschreven. Om half elf valt het startschot voor de Marathon en lopen Jos en ik de eerste kilometers samen. De eerste 5 km lopen we op 12 km/h. Ik besluit daarna iets terug te zakken. Dit moet ook wel want bij 6 km. volgt de eerste beklimming naar de stuwdam. Hier worden we op de foto gezet door Helga. Vervolgens gaat het enkele kilometers licht bergafwaarts en volgen enkele vlakke stukken in het parcours. Het 10 km. punt passeer ik net onder de 52 min. Bij Paulushof staat weer redelijk wat publiek en is het Peter Borsdorf die ons weer op de foto zet. Daarna volgt de grote lus richting Schwammenauel, waar we het HM-punt naderen. Doorkomst hier 1:49 en de benen voelen nog steeds goed. We gaan nu de tweede helft in en het is inmiddels bekend dat deze zwaarder is dan de eerste helft, dus wordt rekening gehouden met verval. Tot 30 km. loop ik nu gelijkmatig op 11,5 km/h. en zijn inmiddels door het dorpje Woffelsbach en gaan nu richting Rurberg. Vanaf 35 km. is het vervolgens werken geblazen en moet de zware beklimming bij 37 km. weer wandelend worden afgelegd. De laatste beklimming bij 40 km. kan ik echter wel nog rustig doorlopen en einde komt nu in zicht. Aan de finish worden we verwelkomt door veel publiek en ik klok uiteindelijk 3:47.
Winnaar werd, zoals verwacht, Jürgen-Austin Kerl met 2:40 die helaas het parcoursrecord niet kon verbreken omdat hij zich had verlopen bij Schwammenauel. Dit keer geen vlieg, ook geen zwarte panter, maar de voorfietser die een lekke band kreeg. Helaas ontbrak de hulp van Fien deze keer.
Nadat we nog even wat vocht hadden bijgezet in de drukke feesttent, vertrokken we daarna huiswaarts. Met deze 40e Marathon kwam tevens een einde aan de lange duurlopen voor dit jaar. De rest van dit jaar zal voornamelijk korter worden getraind en nog wat korte wedstrijden worden gelopen. Lekker uitrusten en nog wat uithobbelen dus. Kijk hier voor de wedstrijdanalyse.
