Men is het dus toch verleerd. Er wordt niet meer zo snel geschoten over de grens bij de onze Oosterburen. Een mislukte detonatie van een oud politiebureau (de Sprengmeister is echter een Hollander!) was namelijk de reden voor een wijziging van het traditionele parcours van de Waldlauf in Linnich. De hoofdloop werd daarom ingekort tot 10 km. en bestond deze keer uit twee lussen. Ook van het weer klopte er niets deze keer. Normaal loop je hier bij vrieskou of natkoud weer, deze keer was het meer een lenteloopje door de herfstbladeren.
In de vroege middag werd ik afgehaald door Jos Duteweerd en Cor van Haaren. Na aankomst meteen de inmiddels bekende koffietest en daarna de voorbereiding op de wedstrijd. Roger Rousseau is inmiddels ook aangeland en even later treffen we ook Guido Meys en Ronald Smeets.
De wedstrijd startte om 15 u. met een groot deelnemersveld. Ik had zelf meteen een lekker tempo te pakken en kon gelijkmatig blijven lopen. In de bochten was het op het modderachtige parcours wel uitkijken en verlies je toch iedere keer wat snelheid. Door de liesblessure eerder dit jaar, wilde ik ook geen risico's lopen en neem hier dus vanzelf iets gas terug. Roger Rousseau was eigenlijk de gedoodverfde winnaar bij deze wedstrijd en bij de tweede lus zie ik hem aan de overkant van de Rur inderdaad op kop lopen. Na de tweede lus gaat het vervolgens over het lange aanloopstuk van 2 km. weer terug naar de finish. Met de eindtijd van 42:32 passeer ik de finish en ben daarmee heel tevreden en heb vooral lekker gelopen. Kijk hier voor de wedstrijdanalyse.
