Laat ik beginnen met te vermelden dat de goodiebag die je bij de 27e Mondriaanrun kreeg als herinnering, goed verzorgd was. Een mooie handdoek in een mooie sporttas van sponsor DSM maakte toch wel veel goed bij deze chaotisch georganiseerde wedstrijd. Natuurlijk valt en staat zo'n evenement met de inzet van vele vrijwilligers, die hun vrije tijd voor ons opofferen. Ook niets dan goeds hierover. Toch zou je mogen verwachten dat bij een evenement dat voor de 27e keer wordt georganiseerd, er eigenlijk niet zoveel mis zou mogen gaan. Het begon al bij de inschrijvingen. Geen duidelijke aanwijzingen voor voor- en nainschrijvers. De startnummers waren niet voorzien van de naam en het was maar hopen of je ook de juiste chip kreeg. Waarom geen twee loketten voor de korte en de lange afstand? Waarom komen nainschrijvers niet in de uitslagverwerking? Dan wordt tot twee maal toe de start verschoven, oorspronkelijk 11:20 werd 11:30, toen 11:45 en om 11:38 u. werden we weggeschoten. Dit kan dus absoluut niet, als je verschuift hou dan ook dat tijdstip vast.
Ook de speakers hadden geen informatie over het deelnemersveld en moesten het dus met hun parate kennis doen. Gelukkig kennen die beiden nogal wat lopers uit de regio. Voor mensen die van buitenaf komen is het echter niet leuk als hun naam niet genoemd kan worden.
Dan naar de westrijd. Zelf had ik gekozen voor de korte afstand van 5,3 km. die als vormtest moest dienen voor de Eindhoven Marathon volgende week. De wedstrijd verliep voor mij prima en met nagenoeg dezelfde tijd als vorig jaar, een lage 22-er, was ik zeer tevreden. Deze tijd was tevens goed voor de 1e plaats in de M50. Kijk hier voor de wedstrijdanalyse.
Hier een videoverslagje van de hoofdloop.
