Het was mijn weer en mijn dag vandaag bij de 31e Vennlauf in Mützenich. Een heerlijk zonnetje, maar ook een fris briesje in het hoog gelegen dorpje aan de belgische grens. Samen met Roger reed ik naar de oosterburen om deel te nemen aan de 10 km. wedstrijd over het flink geaccidenteerd parcours door het Hohe Venn. Bij de aankomst op het dorpsplein en het verenigingslokaal troffen we nog een aantal STB-ers. Lara, Ron, Herman K., Jan en Huub gingen voor de Halve Marathon die een kwartier na ons startte. Op de 10 km. startten Roger, Ronald, Jan Manders en ik. Na het startschot om 17:00 vertrekt de meute met een kleine 200 deelnemers. De eerste twee km. gaan meteen flink omhoog en op het hoogste punt op "der Stehling" (667 m) is het nu echt even genieten van het prachtige vergezicht. Vorig jaar was het hier namelijk helemaal dichtgetrokken. Na het 2 km punt volgt er een lange afdaling en een vlak stuk tot aan het 5 km punt. Hier is de drankpost en wordt een verfrissing genomen. Vanaf nu gaat het tot 8 km. flink bergop en is het zaak de krachten weer goed te verdelen. 
Ik bespeurde geen enkel pijntje tot nu toe en dat stemde me dan ook heel tevreden, zeker omdat de eindtijd voor mij niet heilig was deze keer. De laatste twee kilometer kon ik nog lekker versnellen en t.o.v. vorig jaar zelfs mijn tijd met een kleine minuut verbeteren. Vanaf volgende week ga ik weer eens mijn duurlopen iets uitbreiden naar 1,5 tot 2 uur en kijken hoe dat gaat.
Ik bespeurde geen enkel pijntje tot nu toe en dat stemde me dan ook heel tevreden, zeker omdat de eindtijd voor mij niet heilig was deze keer. De laatste twee kilometer kon ik nog lekker versnellen en t.o.v. vorig jaar zelfs mijn tijd met een kleine minuut verbeteren. Vanaf volgende week ga ik weer eens mijn duurlopen iets uitbreiden naar 1,5 tot 2 uur en kijken hoe dat gaat.Kijk hier voor de wedstrijdanalyse. De bijgaande foto is van een langjarige loopvriend Roland Krökel uit Mützenich.
