Voor de 12e keer ging vandaag de Overmuntheloop van start. De door de loopvrienden Urmond georganiseerde wedstrijd was weer goed bezocht op m.n. de hoofdloop. Ook de organisatie en faciliteiten waren prima en het parcours staat onder normale omstandigheden altijd garant voor goede tijden, hoewel de incourante afstanden enigszins misleidend zijn. Vandaag was echter de sterke zuid-westen wind een gemene spelbreker en waren mijn verwachtingen niet al te hoog gespannen. Mijn doel was om onder de 45 min. te finishen. Mijn Garminklokje had ik van te voren op de rondetijd ingesteld bij de startstreep en had zodoende altijd de tussentijd/afstand bij het passeren. Gestart werd om 11:15 u. op de Swentiboldlaan en het gaat lekker vlak richting het parkje en komen we op de Molenweg-Zuid. Dit gedeelte loopt zich lekker met de wind in de rug en vervolgens gaat het rechtsaf en zijn we op de Louisegroevenweg voorbij het 2 km punt. Dan gaat het weer rechtsaf en lopen we op een veldweg parallel aan de A2. Nu hebben we wind op kop en lever ik een kleine 10 sec. in op de vorige kilometertijden. Daarna komen we weer in de bebouwde kom en gaat het richting geluidswagen met onze speakers. De doorkomsttijd in de eerste ronde bedraagt 14:27 op de 3,5 km. Nog twee rondjes te gaan. Het groepje dat in de eerste ronde voor mij liep begin ik langzaam in te halen. Dat geeft een goed gevoel, zeker als je niet hebt kunnen profiteren om bij het groepje te blijven en je alleen tegen de wind in hebt moeten lopen. Bij 5 km. ga ik hen voorbij en loop lekker mijn tempo. Voor de tweede keer tegen de wind in en we beginnen bijna aan de derde ronde. Doorkomsttijd tweede ronde 14:57 en nog één keer te gaan. Het groepje is ver teruggezakt en ik loop nog verder uit. De laatste ronde gaat in exact dezelfde tijd als de tweede ronde en ik passeer de finishstreep in 44:23. Geheel tevreden met deze tijd begeven we ons daarna naar de heuse prijsuitreiking en tombola in de kantine van V.V. Urmondia. Met het nodige geduld moesten we de prijzen aan ons voorbij zien gaan. Dan gelukkig toch nog een lichtpuntje aan het eind, want mijn startnummer lag natuurlijk onderaan in de doos (nr 10). Een mooie bodywarmer, die eigenlijk bedoeld was voor Harry Hamers, mocht ik uiteindelijk mee naar huis nemen.
