De eerste wedstrijd zoals bijna ieder jaar, is de Gillrather Crosslauf. Dit jaar voor de 36e keer in het bos bij Niederbusch. Liepen we vorig jaar op een ijsige ondergrond onder zware winterse omstandigheden, vandaag was het weergodin Claudia die tijdig zorgde voor aangename temperaturen en prima loopweer. De omstandigheden waren buiten verwachting prima en de zandige ondergrond had gelukkig alle vocht op tijd weggewerkt.
Met een achttal STB-ers waren we weer present en konden we om even na 15:00 aan de klus beginnen, na wat warm gelopen te hebben en nog even de start van de korte cross te hebben gekeken. Ook Jürgen-Austin Kerl was op deze korte cross present na ruim 3 maanden blessureleed.
Zelf liep ik een lekker tempo na iets te snel gestart te zijn, maar het parcours kent wat vals plat dus regelt het tempo zich vanzelf in. Met de aanmoediging onderweg van Wim van der Linden loop ik daarna lekker constant. Toch af en toe achterom kijken want er is een LGP pupil die misschien boze plannen heeft. Ik bespeur gelukkig nauwelijks verval in de tweede ronde en hou de vaart erin. Op de laatste kilometer in de bocht even een blik naar achteren en ik zie een wit STB-singletje. Gas geven nu, want het gaat lekker vals plat omlaag en dat ligt mij wel. De meet passeer ik op 39:44 en daarmee ruim 3 min. sneller als vorig jaar. Hoewel dit vergelijk uiteraard niet opgaat met de omstandigheden van toen. Maar toch.... mijn pupil was achter me! O ja, nog wat vergeten. Herr Pilz was er niet en dacht Claudia zeker dat ze vandaag niet zo hard hoefde te lopen. We gaan de trainingsmethode voor dit jaar maar eens wat aanscherpen denk ik. Vanaf deze week heet het "Zuckerbrot und Peitsche"!
