Het weer vandaag was alles behalve aangenaam, het weer waarbij je eigenlijk lekker thuis bij de open haard een spannende thriller zou willen lezen met een lekkere warme kop chocolademelk. Nog een dekentje erbij en de zondag is gevuld.
Omdat ik geen open haard heb en mijn vrouw net mijn boek aan het lezen is, moest ik dus toch maar naar Einruhr voor de 14e Rursee Marathon. Daarbij kwam dat ik ook nog moest afrekenen met het Eindhoven debacle en ik toch de 4 Marathons dit jaar wilde vol maken. Gelukkig kon mijn blessure binnen de perken blijven gehouden en kon dit op mijn vertrouwd adres goed worden behandeld.
Daarnaast heb ik de afgelopen weken vooral rustige duurlopen en heel weinig tempowerk gedaan.
Daarnaast heb ik de afgelopen weken vooral rustige duurlopen en heel weinig tempowerk gedaan.In de vroege ochtend was ik al op en na het ontbijt trof ik de nodige voorbereidingen. Kijken of ik alles heb ingepakt en niets ben vergeten.
Om even voor negenen arriveer ik Einruhr, waar het nog zeer rustig is. Na het startnummer te hebben afgehaald is het tijd voor een buut duitse koffie. Daarna wordt het langzaam tijd om om te kleden en gereed te maken voor de start. Na nog even wat onderonsjes her en der, valt om 10:30 het startschot. De eerste kilometers is het even het tempo zoeken, maar dat is snel gevonden. Bij het 2 km. punt komt Sabine Jacobs bij me en we lopen tot ca. 34 km. samen en wisselen elkaar af. Ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik geen open haard heb :-)
Tot 30 km. lopen we op 5 min/km., maar daarna wordt het toch behoorlijk werken. Vooral vanaf 37 km. wordt het loodzwaar en wordt ingeleverd. Maar uiteindelijk passeer ik de finish op 3:44 en was toch weer 3 min. sneller dan vorig jaar. Mijn blessure heeft me deze keer weinig parten gespeeld, maar was toch nog licht voelbaar. En nu wordt het dan weer tijd voor de winterslaap zullen we maar zeggen. Nog een paar wedstrijdjes en het jaar zit er weer op.
