Onder vrijwel ideale weersomstandigheden vond zondag 2 mei de 8e METRO Group Marathon in Düsseldorf plaats. Voor mij de eerste keer dat ik hier liep, nadat ik vorig jaar al eens een kijkje was komen nemen met Albert. Ik moet zeggen dat dit evenement met ruim 13000 deelnemers op de verschillende onderdelen, een prima uitstraling heeft. Verreweg de meeste deelnemers zijn er bij de estafette Marathon en de jeugdlopen. De Marathon is met ca. 3200 deelnemers niet zo massaal, maar dat heeft het voordeel dat je genoeg ruimte hebt onderweg. Het parcours is nagenoeg vlak en telt in Duitsland op dit moment tot eerste 3 snelste. De winnaar liep bij deze editie 2:08 en vestigde daarmee tevens het parcoursrecord in Düsseldorf.Zondagochtend vertrok ik, onder begeleiding van Albert en Cor, om even voor zeven vanuit Landgraaf en binnen een klein uurtje waren we op de plaats van bestemming. Nog even wat stressen om een parkeerplaats te vinden, maar gelukkig konden wij bij het Mitsubishi kantoor parkeren met de NedCar personalbadge van Cor. We hadden nog ruim een uur de tijd en begaven ons op gemak naar de startplaats. In het nabij gelegen park werd rustig wat gerekt en even een blik op de Rijn gegooid, maar al snel dwaalden de blikken af naar de duitse Katrijn met startnummer 3770.
De weersomstandigheden zoals zaterdag voorspeld, bleken gelukkig tot nu toe niet te kloppen. Het was bewolkt, maar windstil en de temperatuur rond de 12 graden. Na de nodige sanitaire bezigheden, begeef ik me 15 min. voor de start naar het startvak. Dit was luxe voor een stadsmarathon, want er zijn evenementen waar je een uur van te voren aanwezig moet zijn.
Het leuke bij een Marathon is altijd dat je voor de start denkt dat ze allemaal een beetje beklopt zijn, behalve jijzelf. Al dat nerveus gedoe, gerek en gestrek, inlopen alsof je een baanwedstrijd gaat doen. Er waren een paar rekoefeningen bij van een dame kan ik je vertellen... Ik bekijk het allemaal rustig en denk intussen hoever kom ik vandaag?
Om 9:30 valt het startschot. Het startveld van 3197 - 1 beklopten vertrekt.
Mijn plan was om rond de 23 min per 5 km te lopen en einddoel onder de 3:20. Na een lusje van 7 km door de buitenwijk Stockum gaat het terug naar het centrum. Even na 8 km. hoor ik een stem die mij bekend voorkomt. Ad Diederen staat langs de kant en roept mij toe "schön geniessen" wa, je komt op de foto. Even later staat Frank Voots en zet mij op de foto. We gaan nu over de Oberkasselerbrücke. Bij 9 km. staat Albert en Cor en is het weer tijd voor een fotoshoot. Mijn benen voelen prima en het tempo ligt op 4:33. De sfeer langs het parcours is prima, veel samba-bandjes, cheerleaders en muziekbandjes vrolijken het hele gebeuren op. Na de lus door Niederkassel, gaat het terug over de brug en zitten we op 19 km. Het tempo is nog steeds constant. Vanaf de start loop ik tot ca. 25 km. samen met een groepje uit Valkenburg. Onderweg meteen nog maar wat reclame gemaakt en gefolderd voor de Heideloop. Het groepje valt daarna uiteen, twee lopers moeten afhaken en ik zelf kan doorlopen. Het tempo zakt nu iets terug en ik loop nu op 4:40 en ben inmiddels het 35 km. punt gepasseerd en voel me nog steeds prima. De
laatste lus volgt nu en we gaan richting Kö. Dit trekt zich behoorlijk lang vooral omdat je weet dat je nu weer van de finish wegloopt en weer terugmoet. De laatste 5 km. werd het werken en reken ik me toch maar tot het gehele deelnemersveld. Helaas lever ik dus toch een paar minuten in op het gestelde doel en kom op 3:23 over de finishstreep. Ik kijk echter met een heel tevreden gevoel terug op deze mooie Marathon, die beslist een aanrader is. En een bijzonder woord van dank geldt Cor die vandaag de hoffotograaf was en Albert als manager. De dag na de wedstrijd bespeur ik nauwelijks pijntjes en ga even lekker van een weekje vakantie genieten.
laatste lus volgt nu en we gaan richting Kö. Dit trekt zich behoorlijk lang vooral omdat je weet dat je nu weer van de finish wegloopt en weer terugmoet. De laatste 5 km. werd het werken en reken ik me toch maar tot het gehele deelnemersveld. Helaas lever ik dus toch een paar minuten in op het gestelde doel en kom op 3:23 over de finishstreep. Ik kijk echter met een heel tevreden gevoel terug op deze mooie Marathon, die beslist een aanrader is. En een bijzonder woord van dank geldt Cor die vandaag de hoffotograaf was en Albert als manager. De dag na de wedstrijd bespeur ik nauwelijks pijntjes en ga even lekker van een weekje vakantie genieten.