Het was werken vandaag. Na twee dagen niet gelopen te hebben en eens wat extra rust genomen te hebben, liep ik vandaag in Mützenich de 32e Vennlauf. Het was weer behoorlijk druk met een kleine 800 deelnemers op de verschillende onderdelen. Zelfs een groep van de Tilburg Road Runners had de weg naar de Eifel gevonden.
Ook deze keer weer liep ik de 10 km en het was behoorlijk warm, bovendien stond er een behoorlijke wind. De eerste twee kilometer is het flink klimmen naar het hoogste punt in de regio Aachen, de Stehling (667 m.) en heb hier altijd moeite om mijn tempo te vinden. Gelukkig volgt daarna een lekkere lange afdaling en redelijk stuk vlak tot aan het 5 km. punt. Dan is het weer tot 7 km. klimmen geblazen en volgt de lastige passage door het bos met veel wortels. Dan gaat het vervolgens weer naar beneden tot aan de finish en passeer ik met 45:24 de eindstreep en was daarmee niet echt tevreden. Ik denk dat ik maar geen rust meer moet nemen in de dagen voor de wedstrijd.
Dat de Eifel mijn favoriete omgeving is om heerlijk te kunnen genieten van het landschap en mijn hardloophobby hoeft geen betoog. Dus toog ik vandaag weer naar Steckenborn voor de 10,8 km lange uitvoering van Enorm in Form. Zelfs uit Eindhoven had men de weg gevonden naar dit kleinschalige, gezellige, loopevenement. En natuurlijk werd even kennisgemaakt en de nodige informatie uitgewisseld.
Het was zomers warm met een lekker briesje. Het parcours is, zoals te verwachten, alles behalve vlak. Daardoor kun je tijdens de wedstrijd "genieten" van schitterende panoramas, voor zover je niet kapot zit.
Nadat ik even tijdens de korte afstand over 5 km had warm gelopen en wat plaatjes geschoten, maakte ik mij gereed voor de hoofdloop. Het startschot werd gegeven om 17:30 en de eerste kilometer kun je lekker naar beneden knallen, om de tijdwinst vervolgens weer dubbel en dik in te leveren in de volgende twee kilometer. Het gaat er constant op- en af. Herstellen tijdens de afdalingen moet je zoveel mogelijk benutten. In het gehucht Hechelscheid wordt het hele gebeuren opgeluisterd door de plaatselijk Blaskapelle. Vervolgens voert het parcours door bosrijk gebied en nogal wat onverharde paden. Aan het schilderachtige kapelletje voorbij gaat het links af en kan ik even herstellen omdat het nu een stukje bergaf gaat. Kilometerpunt 6 ben ik inmiddels gepasseerd en gaat nu weer flink bergop terug richting Hechelscheid. De laatste kilometers volgen. Bij 10 km denk je dat je er bijna bent, maar dat laatste stuk is zo ontzettend zwaar dat er geen eind aan lijkt te komen. Dan hoor ik de stem van de speaker en het fotokanon van Peter Borsdorff staat op me gericht. Lachen blijven... even nog naar rechts en de finishstreep wordt gepasseerd. Met de eindtijd van 48:40 was ik weer tevreden en het eerste bergloopje in de Eifel zit er op. Volgende week zijn we weer te gast in Mützenich voor Vennlauf.
STB-ers waren er ook weer. Femke liep een prima race en Lara werd 2e dame. Guido Meys werd eerste STB-er. Overigens waren er veel positieve reacties op de Heideloop van veel mensen.
Het was druk, zeer druk. De 31e edite van de Harry Driessen Runnersworld Heideloop, kende met bijna 500 deelnemers een absoluut record sinds de afgelopen 11 jaar. Vooral de 5 EM blijkt in toenemende mate aan populariteit te winnen t.o.v. de hoofdloop over 10 EM. Op de ruim 300 voorinschrijvingen, kon STB nog eens een kleine 200 na-inschrijven noteren. De wedstrijd vond onder ideale voorjaarsomstandigheden plaats, waardoor wellicht ook de laatbeslissers nog besloten om deel te nemen. De korte afstand over 5 EM werd een dubbeloverwinning voor STB, met Richard Lavalle (28:21) bij de mannen en Ellis Jacobs (32:48) bij de vrouwen. Op de hoofdafstand was het Roger Smeets (53:59) die met afstand won van Raymond Billen (55:15) en Roger Rousseau (55:20). Bij de dames ging de zege zoals verwacht naar Inge van Bergen (1:03:37), gevolgd door Florence Kostrewa (1:10:01) en Mieke Flupsen (1:10:37).
De 51e Heinrich Antons Gedächtnislauf, de oudste volksloop in Duitsland, was weer een goed bezochte wedstrijd op hemelvaartdag. Ook veel Nederlandse grensbewoners waren weer aan de start op de verschillende onderdelen. Voor mij alweer de 11e keer dat ik hier liep op dit mooie vlakke parcours. Hoewel de weersomstandigheden nog niet passen bij deze tijd van het jaar, was het loopweer prima. Met 8 graden nog wel wat fris om stil te staan, maar gelukkig was het windstil.
Vorig jaar was ik genoodzaakt om met de rem erop te lopen, nadat ik toen bij de Bonn Marathon was moeten uitstappen. Deze keer liep het weer gesmeerd en anderhalve week na de Düsseldorf Marathon, wilde ik proberen toch een tijd rond de 41 te lopen.
Nadat ik even wat warm had gelopen en een laatste sanitaire stop had gemaakt, begaf ik mij naar de startplaats. De start van de 10 km wedstrijd was om 10:45 u. Ik had het tempo meteen goed te pakken, maar moest eerst nog wat lopers passeren die vooraan waren gestart maar veel langzamer liepen. Op de smalle bospaden is dat toch even vervelend, van de andere kant ook wel weer leuk als je wat lopers kunt inhalen. In het open veld richting Hambach, zie ik Sjef Geitz, Sjack Hoop en Jan Schwanen op ca. 100 m. voor me. Inmiddels was ik ook een paar snelle dames gepasseerd en dat gaf ook wel een kick. Bij het 5 km. punt kom ik door op 20:18. Dit gaf een goed gevoel en Irene Havertz zit me nu op de hielen. Gezamenlijk lopen we tot ca. 8 km. en passeren weer menige loper. Ik begin nu iets in te leveren, maar weet het tempo nog goed vast te houden. De laatste kilometer richting finish vliegt voorbij en passeer ik op 41:28 de eindstreep. De tijd van vorig jaar kon ik met een minuut verbeteren en zeker na de Marathon van anderhalve week geleden, was ik daar zeer tevreden mee. De volgende uitdaging wordt de snelle 10 km. Meander Zomeravondloop op het ultravlakke parcours in Landgraaf. Maar eerst volgen nog wat Eifelwedstrijdjes om te genieten.
Onder vrijwel ideale weersomstandigheden vond zondag 2 mei de 8e METRO Group Marathon in Düsseldorf plaats. Voor mij de eerste keer dat ik hier liep, nadat ik vorig jaar al eens een kijkje was komen nemen met Albert. Ik moet zeggen dat dit evenement met ruim 13000 deelnemers op de verschillende onderdelen, een prima uitstraling heeft. Verreweg de meeste deelnemers zijn er bij de estafette Marathon en de jeugdlopen. De Marathon is met ca. 3200 deelnemers niet zo massaal, maar dat heeft het voordeel dat je genoeg ruimte hebt onderweg. Het parcours is nagenoeg vlak en telt in Duitsland op dit moment tot eerste 3 snelste. De winnaar liep bij deze editie 2:08 en vestigde daarmee tevens het parcoursrecord in Düsseldorf.
Zondagochtend vertrok ik, onder begeleiding van Albert en Cor, om even voor zeven vanuit Landgraaf en binnen een klein uurtje waren we op de plaats van bestemming. Nog even wat stressen om een parkeerplaats te vinden, maar gelukkig konden wij bij het Mitsubishi kantoor parkeren met de NedCar personalbadge van Cor. We hadden nog ruim een uur de tijd en begaven ons op gemak naar de startplaats. In het nabij gelegen park werd rustig wat gerekt en even een blik op de Rijn gegooid, maar al snel dwaalden de blikken af naar de duitse Katrijn met startnummer 3770.
De weersomstandigheden zoals zaterdag voorspeld, bleken gelukkig tot nu toe niet te kloppen. Het was bewolkt, maar windstil en de temperatuur rond de 12 graden. Na de nodige sanitaire bezigheden, begeef ik me 15 min. voor de start naar het startvak. Dit was luxe voor een stadsmarathon, want er zijn evenementen waar je een uur van te voren aanwezig moet zijn.
Het leuke bij een Marathon is altijd dat je voor de start denkt dat ze allemaal een beetje beklopt zijn, behalve jijzelf. Al dat nerveus gedoe, gerek en gestrek, inlopen alsof je een baanwedstrijd gaat doen. Er waren een paar rekoefeningen bij van een dame kan ik je vertellen... Ik bekijk het allemaal rustig en denk intussen hoever kom ik vandaag?
Om 9:30 valt het startschot. Het startveld van 3197 - 1 beklopten vertrekt.
Mijn plan was om rond de 23 min per 5 km te lopen en einddoel onder de 3:20. Na een lusje van 7 km door de buitenwijk Stockum gaat het terug naar het centrum. Even na 8 km. hoor ik een stem die mij bekend voorkomt. Ad Diederen staat langs de kant en roept mij toe "schön geniessen" wa, je komt op de foto. Even later staat Frank Voots en zet mij op de foto. We gaan nu over de Oberkasselerbrücke. Bij 9 km. staat Albert en Cor en is het weer tijd voor een fotoshoot. Mijn benen voelen prima en het tempo ligt op 4:33. De sfeer langs het parcours is prima, veel samba-bandjes, cheerleaders en muziekbandjes vrolijken het hele gebeuren op. Na de lus door Niederkassel, gaat het terug over de brug en zitten we op 19 km. Het tempo is nog steeds constant. Vanaf de start loop ik tot ca. 25 km. samen met een groepje uit Valkenburg. Onderweg meteen nog maar wat reclame gemaakt en gefolderd voor de Heideloop. Het groepje valt daarna uiteen, twee lopers moeten afhaken en ik zelf kan doorlopen. Het tempo zakt nu iets terug en ik loop nu op 4:40 en ben inmiddels het 35 km. punt gepasseerd en voel me nog steeds prima. De laatste lus volgt nu en we gaan richting Kö. Dit trekt zich behoorlijk lang vooral omdat je weet dat je nu weer van de finish wegloopt en weer terugmoet. De laatste 5 km. werd het werken en reken ik me toch maar tot het gehele deelnemersveld. Helaas lever ik dus toch een paar minuten in op het gestelde doel en kom op 3:23 over de finishstreep. Ik kijk echter met een heel tevreden gevoel terug op deze mooie Marathon, die beslist een aanrader is. En een bijzonder woord van dank geldt Cor die vandaag de hoffotograaf was en Albert als manager. De dag na de wedstrijd bespeur ik nauwelijks pijntjes en ga even lekker van een weekje vakantie genieten.
