18/4 Familieloop Sittard

Eindelijk komen de temperaturen een beetje in de buurt voor mijn welbevinden. Hogedrukgebieden en een lekker zonnetje geven mij toch de nodige inspiratie, ondanks vulkaanuitbarstingen en stofwolken.
Gisteren een heerlijke tempoduurloop van ruim 2 uur onder een stralende voorjaarszon en vandaag dus de 4e Upstairs familieloop. Dat het parcours niet echt voor de hele familie is weggelegd, misschien op de eerste kilometer na, heb ik al ondervonden tijdens de verkenning in februari. Met ergens rond de 1:10 zou ik vandaag al zeer tevreden zijn zei ik toen.

In de vroege ochtend vertrok het jonge gezelschap, Claudia, Marijke, Michel en ik, uit Parkheide. We waren op tijd aanwezig en in de sporthal moest Marijke nog even inschrijven. Het STB gehalte was hier al meteen te proeven. Om 11:00 u. was de start van de 5 km en de dames deden het allemaal heel goed. De nodige kiekjes werden geschoten en daarna maakte ik mij gereed voor de hoofdloop over 15 km. Een heerlijk stralende voorjaarszon en de mooie ambience op de markt in Sittard zorgden voor een leuke race. Hoewel er diverse beklimmingen in dit parcours zitten en je niet echt een gelijkmatig tempo kunt lopen, heb ik een ontspannen wedstrijd kunnen lopen. Op de laatste 2 kilometer, na de afgrijselijke beklimming bij Watersley, kon ik zelfs nog enkele lopers inhalen. Met 1:06 passeer ik uiteindelijk de finishstreep en had mijn doel met 4 min. onderschreden. Dat gaf een voldaan gevoel en het Erdinger op het terrasje smaakte daarom nog voortreffelijker.

11/4 3-uurs duurloop

Vandaag de ultieme test, zou mijn hamstring het houden? Nadat ik de afgelopen week het schema voor de Düsseldorf Marathon weer heb opgepakt, stond vandaag dus de 3 uur duurloop op het schema. Ook zijn er nog de nodige fietskilometers gemaakt en heb ik vrijdag nog een extra "dieptemassage" gehad op de gevoelige plek. Samen met Pierre vertrok ik in de vroegte en hebben we 2 uur samen gelopen. De STB locatietraining hebben we deze keer maar laten schieten, want we wilden vooral gelijkmatig lopen. Uiteindelijk had ik 32 km. en was met het gevoel tevreden.

3/4 32e Osterlauf Eupen

Het was weer behoorlijk druk bij onze Belgische buren bij deze 32e editie van de Osterlauf. Uit alle windstreken komen er lopers om deel te nemen aan deze traditionele wedstrijd. Het heuvelachtige parcours door een mooi bosrijk landschap heeft toch een zekere aantrekkingskracht. Zelf ging ik met gemengde gevoelens aan de start, nadat ik twee weken geleden in Venlo de pijp aan Maarten heb moeten geven met hamstringklachten. Vandaag werd er dus met de rem erop gelopen. Na het oponthoud in de sporthal met koffie, maakten we ons gereed voor de wedstrijd. Als er iets twijfelachtig was vandaag, dan was het wel het weer. Nadat ik even had ingelopen, kwam ik er al snel achter dat ik te warm was gekleed. Dus onderlaagje maar meteen uit. Alleen de valse wind beviel me van geen kant. Dus maar snel naar de start en wachten op het startschot. Ik start ergens in de middenmoot en ga vooral niet te snel van start. Ik weet wat me te wachten staat en mijn hamstring kan erover meepraten. Als we eenmaal de stuwdam bij 7 km. zijn gepasseerd heb ik mijn tempo te pakken. Ik probeer vooral gematigd te lopen en niet te forceren. De laatste 2 kilometers staan immers bekend als echte kuitenbijters en ik wil deze keer beslist niet wandelen. Bij de laatste beklimming staat immers veel publiek dat ons aanmoedigt en wil je niet opvallen. Ook heeft Peter hier altijd zijn vaste positie als fotograaf, dus dan moet je wel. Als het tenslotte dan over de laatste 500 m. richting finish gaat, ben ik met de 1:14 uiteindelijk dan ook zeer tevreden.