Voor de 8e keer nam ik deel aan deze mooie landschapsmarathon. Deze keer met maar één doel, nl. om zo lekker mogelijk de finish te halen. Ik geef toe dat je toch altijd een bepaalde eindtijd in gedachten heb, maar met alles onder de 4 u. zou ik zeer blij zijn. Temeer omdat mijn langste duurloop de afgelopen weken was blijven steken op 2:15 en ik eigenlijk na mijn ongeluk in april/mei nauwelijks meer dan 1 uur had getraind, was het maar de vraag of ik überhaupt langer dan 30 km. zou volhouden. Eigenlijk was deze marathon meer een mentale training, en was het zaak om zo gelijkmatig mogelijk te lopen, geen krachten te verspillen op de moeilijke bergpassages en zoveel mogelijk van de natuur te genieten. Omdat ik voor 3:30 niet specifiek had getraind, en ik 4:00 u. eigenlijk iets te langzaam vond, heb ik, op de eerste 5 km na, bewust zoveel mogelijk mijn snelheid op 11 km/h proberen te houden en de hartslag zoveel mogelijk onder de 150.
Wat het weer betreft was het nogal bewolkt met een temperatuur rond de 17 graden. Bij de start om 8:00 u. begon het licht te regenen, maar dat was ook best wel aangenaam. De eerste 5 km. voeren bergaf door het centrum van Monschau en dan loop je vanzelf iets sneller dan gepland. De eerste beklimming volgt bij het 7 km punt en gaat het richting Widdau. Bij 10 km kom ik op 50 min. door. De zware bergpassage van 12-14 wordt af en toe even gewandeld, maar ik probeer zoveel mogelijk te dribbelen. De derde 5 km ronde ligt net onder de 29 min. en dit is ook de langzaamste. We gaan nu richting Bratherhof en moeten ca. 3 km door open veld. Hier staat een krachtige wind en het begint harder te regenen en kreeg ik even een dipje. Albert en Frank staan hier langs de kant en zetten me op de foto. Na het HM punt op ca. 1:52 te zijn gepasseerd, kwam ik weer goed in mijn ritme. We gaan nu richting Kalterherberg waar bij 28 km. Peter Borsdorff met zijn voortreffelijke verzorging, mij tracteert op een beker coca-cola. Dat doet een mens goed en we lopen nu richting Eifeldom, waar een grote mensenmassa op de been is om de lopers aan te moedigen. Het 30 km punt is gepasseerd en ik krijg het gevoel dat de laatste 12 km nog te doen moeten zijn. Het zware stuk bij Leyloch van 34-36 dribbel ik rustig door - hier heb ik de afgelopen keren vaker moeten wandelen - en we gaan richting Mützenich, de laatste verzorginspost bij 38 km en het gaat nu hoofdzakelijk bergaf. Het laatste vervelende klimmetje bij 41 km kan ik ook nog rustig doorlopen en we zien de kerktoren van Konzen. Nog even het tempo vasthouden en we draaien het dorpsplein op richting finish. Met de eindtijd van 3:50 en het gevoel na afloop was ik uitermate tevreden. Een lekkere lange duurloop zit er weer op. Met het gegeven dat op dit zware parcours, zonder specifieke voorbereiding met enkel de basisomvang van ca. 70 km per week, ik de finish lekker heb gehaald, geeft weer vertrouwen voor de komende periode. Het is nog te vroeg om te juichen, maar het nieuwe schema bevalt op dit moment prima. Vanaf volgende week komt er een blok van vier weken met grotere kilometeromvang. Kijk hier voor de wedstrijdanalyse.
______________________________________________________________
Wat deze Marathon betreft zijn er al vele lovende woorden gesproken en geschreven. Ook ik wil hierbij nog eens aangeven dat de Organisatie van deze Marathon en dat wat je geboden krijgt voor het lage inschrijfgeld van 23 Euro (incl. medaille en T-shirt als herinnering) bij mijn weten op dit moment bijna nergens anders meer geboden wordt. In onze omgeving is het dus zeker de moeite waard om even 40 min. de grens over te rijden.