Nog een paar dagen en dan wordt ik eindelijk verlost van het gips aan mijn linker onderarm. Sinds de afgelopen twee weken voel ik de kracht weer terugkomen en kan ik met mijn vingers weer goed bewegen. Enkel de draaibewegingen met mijn pols en het uitoefenen van tegenkracht is nog wat pijnlijk. Helaas heb ik nu al bijna twee maanden geen wedstrijd kunnen lopen en de Rohrener Volkslauf is mij sinds acht jaren ook langs de neus gegaan. Maar ik ga er nu even vanuit dat ik volgende week zaterdag weer een Mützenich aan de start kan verschijnen. Van de eindtijd heb ik niet veel illusies, maar we zullen wel zien.
Om alvast in de loopstemming te komen, ging ik vandaag maar eens even een kijkje nemen in Baesweiler. Daar stond de opening van de Carl Alexander Park op het programma, met daaraan gekoppeld de 1. Carl Alexander Park Lauf. We gingen natuurlijk naar het uitzichtpunt op de steenberg met een prachtig vergezicht, vergelijkbaar met dat van de Wilhelminaberg. Overal een drukte van jewelste en met bijna 800 deelnemers aan de diverse looponderdelen, was deze premiere dus meer dan geslaagd.
 |
| Opening Carl Alexander Park |
