Tweede paasdag stond de Fortis Marathon in Utrecht op de planning. Na de voorbereidingsperiode, waarin ik deze keer niet de trainingsomvang kon realiseren zoals normaal gebruikelijk, was ik uiteraard benieuwd hoe dit deze keer zou uitpakken. Vorig jaar tijdens de voorbereiding voor de Bonn Marathon had ik 6 van de twaalf weken meer als 100 km. Deze keer niet een. Verder heb ik tijdens deze voorbereiding een weekgemiddelde gehaald van zo'n 80 km. Met veel korte trainingen en een lange duurloop van 3 uur moest ik dus de Marathon in.
Vroeg in de ochtend vertrokken we per auto, de trein leek ons toch wat risicovol om op tijd te zijn, richting Utrecht. Wat heerlijk zo'n lege A2 toch, daar heb ik over het algemeen toch nare ervaringen mee. Om even na 8 arriveerden we bij de Jaarbeurs waar start/finish en alle andere faciliteiten voorhanden waren. Ook was er een, niet echt spectaculaire, marathonbeurs. We hadden ruim de tijd om ons voor te bereiden en we troffen even later ook Angelique en Richard Thomas. Inmiddels was er ook eindelijk koffie verkrijgbaar en gaven we Angelique nog wat tips.
Om 10:00 u. togen we richting startvakken. Een scherpe controle zorgde ervoor dat de wedstrijdatleten en recreanten in gescheiden startvakken stonden. Henk van 't Land stond er ook reeds en moest zelfs een interview geven voor de pers. Om 10:30 u. valt het startschot en lopen we eerst een plaatselijk rondje van 5 km door het centrum en weer langs de start. Mijn gevoel geeft aan dat we te snel zijn gestart. Dit gevoel wordt bij de eerste tussentijd op de 5 km. dan ook meteen bevestigd met 21:21. Ruim een halve minuut te snel, want ik wilde eigenlijk proberen 22:00 te lopen. De rondes daarna gingen al beter. Tot het 17 km. liep ik samen met Henk en Ivo Berden, die beiden bij ca. 15 km. een sanitaire stop moesten inlassen. Henk moest er vervolgens helaas vanaf. Bij het passeren van het HM punt op 1:34 kwamen we de toppers, 3 Kenianen, al tegen.
Het grootste gedeelte langs de Leidsche Rijn, tot 30 km. hebben Ivo en ik samen gelopen, maart kort daarna moest Ivo ook afhaken i.v.m. steken in de zij. Tot aan de finish werd het vanaf nu alleen werken. Ik voelde mij echter prima, want ik kon lekker op zo'n 23 per 5 blijven draaien. Ook vanaf 35 bleef ik lekker constant en ontspannen lopen. Uiteindelijk passeer ik de finish op 3:14 en had een goed gevoel. Als ik kijk naar de investering in de trainingen dan moet ik vaststellen dat ik met dit resultaat zeker tevreden moet zijn. Telde de totale trainingomvang voor Bonn vorig jaar nog ruim 1100 km. Met ruim 200 km. minder deze keer, heeft dit me maar slechts 2 min. gekost. Is dit dan de wet op de verminderde meeropbrengst van een Marathon-training? En omdat "Hoop doet Le... Lopen", ga ik maar proberen om er op 13 mei nog iets moois van te maken. Kijk hier voor de wedstrijdanalyse.