26/5 34e Vennlauf Mützenich... met Erdinger

De 34e Vennlauf was er eentje uit het prentjesboek. Onder prachtige weersomstandigheden werd het pinksterweekend ingeluid met deze traditionele wedstrijd in Mützenich en was het voor mij de 13e keer sinds 1999 dat ik hier liep. Bij aankomst viel het meteen op, het Erdinger is er weer dit jaar. Na het afhalen van het startnummer ging ik even inlopen en op de Stehling was er werkelijk weer prachtig uitzicht. Dan wordt het langzaam tijd voor de start van de 10 km. en begeef ik me naar de startplaats. Gestart werd om 17:00 u. en de eerste 2 km. gaan flink omhoog en hou ik me een beetje rustig. Nadat we de Stehling zijn gepasseerd gaat het namelijk lekker bergaf en volgt er een vlak stuk van ruim een kilometer. Hier ga ik dan ook in groter verzet en kan wat tijd goed maken. Daarna gaat het bij 5 km. na de drankpost links af en gaat het weer omhoog tot aan het 7 km punt. Het is aardig warm en ik ga maar weer in een lagere versnelling. Boven aangekomen gaat het weer lekker omlaag en is de laatste kilometer weer eentje voor een zweeffoto van Peter. De finish passeer ik op 45:03 en tot mijn verrassing was ik bijna 20 sec. sneller dan vorig jaar. De afgelopen week was een week met weinig loopkilometers maar wel redelijk wat fietskilometers. Ook komend pinksterweekend wordt een lui weekend, eens kijken of dat ook nog wat extra zoden aan de dijk zet.

23/5 4. Herzogenrather Läuferabend... premiere op de baan

Omdat ik in mijn loopbaan als loper nog nooit een wedstrijd op een baan gelopen en de banen tegenwoordig ook niet meer voor het oprapen liggen, werd het maar eens tijd om daar verandering in te brengen. Aangespoord werd ik eigenlijk door de Queensrun in Beek een paar weken geleden, waar ik weer eens een, voor mijn doen, lekkere 5 km wedstrijd liep. Zo toog ik vandaag naar Herzogenrath voor de 4e Läuferabend. Samen met een zevental STB-ers nam ik deel aan de 5 km die startte om 19:30. Het werd een hittewedstrijd bij bijna 28 graden en er hing onweer in de lucht, dat gelukkig niet aan kwam. Mijn doelstelling was om onder de 19:30 te lopen en de eerste 6 rondes gingen redelijk. Ik moet zeggen dat het (wedstrijd)lopen op een kunststofbaan toch wel even wennen is. Vanaf het 7e rondje begon het echter zwaarder te worden en begon de warmte toe te slaan. Ook moet ik toegeven dat ik eigenlijk al vanaf de eerste ronde begon af te tellen en het nogal geestdodend vond. 
Uiteindelijk kon ik net onder de 20 min. finishen (19:56) en was bekaf. Van de loopgroep Parkheide waren inmiddels 3 man uitgestapt (50%) en de enige die een PR liep was Anke met 19:15. Eerste STB-er werd Eric Ramaekers.
Van ene kant was het leuk om het eens te proberen, van de andere kant moet ik vaststellen dat baanwedstrijden beslist niet mijn voorkeur hebben en ik toch liever een heerlijk landschapsloopje doe. Vlak na de wedstrijd voelde ik trouwens wat pijntjes op plekken waar ik dit normaal nooit voel. Ondermeer mijn onderrug voelde pijnlijk, maar dit trok in de loop van de avond langzaam weg. Gelukkig kunnen we ons zaterdag weer gaan uitleven in Mützenich bij de Vennlauf.

20/5 33e Heideloop.... vallende mussen en lopers

Het was een broeierige editie van de 33e Mayk van Beek Optiek Heideloop vandaag. Hoewel de temperatuur 's ochtends bij de 3 en 5 km nog aangenaam was, diende zich rond de start van de 5 EM een zonnetje aan dat behoorlijk voor zweettaferelen zorgde. Nadat ik mijn startnummer had afgehaald en even had ingelopen voelde ik aan mijn water dat ik nog wat extra vocht kon gebruiken, dus nog gauw even naar de auto. Dan begeef ik me naar de start en is het startveld met ruim 200 deelnemers op deze 5 EM weer het best bezette onderdeel. Het startschot valt om 11:30 en zoals gebruikelijk gaat de 1e kilometer onder de 4:00. Daarna tot 3 km. wat stijgingen en het tempo middelt zich uit op 4:09. Het wordt nu behoorlijk warm en de zon breekt door en vallen de mussen bijna van het dak. Na de regenval van afgelopen nacht is de luchtvochtigheid extreem. We gaan gelukkig weer de bospaden op en lopen door de bebossing. Tot km. 7 is het zaak het tempo vast te houden. Bij de bocht naar de Exdel staat Jo Schoonbroodt en Roger Rousseau die bezig zijn met de "warming up". Ik krijg nog even een gezelschap van Jo met wat haaswerk en kan Paul van Hameren nog even passeren. Ook Jan Schwanen en Paul Jacobs komen steeds korter in zicht. Dan plotseling even voor het 8 km. punt ligt iemand op de grond. Ik meen in een snelle flits Richard Lavalle te herkennen. Omringd door de EHBO-dienst wordt hij verzorgd en even later per ambulance afgevoerd.

Mijn finishtijd bedroeg 34:43 vandaag en was daarmee een halve minuut sneller dan vorig jaar. Onder deze weersomstandigheden dus zeker tevreden.

12/5 Steckenborn... wind in de zeilen

De 7e editie van Enorm in Form in het Eifeldorpje Steckenborn was vandaag het alternatief voor de Maasmarathon die ik moest laten vallen in verband met andere verplichtingen, helaas. Maar nadat ik vanochtend meteen punten had gescoord met een mooie orchidee voor moederdag, kon ik snel een nieuwe marathon uitzoeken voor het najaar.

Maar nu even naar de wedstrijd van vandaag. Hoewel het voorjaar nog niet echt zijn naam eer aan doet en het behoorlijk fris was (8 gr), was het lekker loopweer, ondanks de frisse wind op de eerste kilometers. Hoewel ik in het begin nog even twijfelde aan mijn outfit (singletje), had ik na 1 km geen spijt meer van mijn keuze.

Deze keer was het parcours gewijzigd en was de 10,8km ingekort tot een ronde 10km. Dat is mooi, maar in deze heuvelachtige omgeving zal dit beslist geen pr's opleveren. Ook was de looprichting nu andersom en was het voor mijn gevoel toch een iets "sneller" parcours. De eerste 5 km. liep ik in 20:30 en dat heb ik bij de vorige edities hier nooit gelopen. Het venijn blijft hier echter altijd het tweede gedeelte, want dit blijft voortdurend flink bergop gaan. De snelle kilometers in de eerste helft lever je namelijk dubbel en dik in in de tweede helft. Toch was mijn gemiddelde tempo hier vandaag ca. 10 sec. sneller dan afgelopen keren, en dat stemde mij met de eindtijd van 44:51 heel tevreden.  

30/4 3e Queensrun Beek... het kan toch nog!

Soms heb je wel eens van die dagen waarbij je een wedstrijd loopt en je sneller finisht dan dat je normaal zou verwachten. De Queensrun was er zo eentje. Eigenlijk zonder echt doel toog ik naar Beek waar we te gast waren bij de loopvrienden van AV Caesar. Op de markt waren verschillende festiviteiten en nadat we onze startnummers hadden gehaald werd natuurlijk eerst nog een capuccino gedronken. Dan maken we ons langzaam gereed voor de start en lopen we even een stukje in. Om 16:15 u. valt het startschot voor de 5 km. en loop ik de eerste kilometer weer te hard (3:44) en zie René zo'n 25 m. voor me. Even later ga ik hem voorbij en zie dat het tempo nog altijd onder de 4 min. ligt en probeer dit zo lang mogelijk vast te houden. Dan gaan we de Luciastraat in en hebben we wind op kop en iets vals plat en voelt het alsof ik iets terugval. Op het nogal bochtige parcours neem ik zoveel mogelijk afkortingen over het trottoir. De doorkomst bij de eerste ronde bedraagt 9:40 en hier had ik eigenlijk helemaal niet mee gerekend. Dus gaan we maar voor een sub 20. Bij het 4 km. punt zit ik nog altijd op 3:55/km en weet dat het moet lukken. Met een verval van 14 sec. in de tweede helft passeer ik uiteindelijk de finish in 19:34 en was hier superblij mee, want sinds 2009 heb ik niet meer onder 20 gelopen. Toegegeven, met de afkortingen was het een krappe 5 (4,94 volgens mijn Garmin) en ook een krappe 10, maar dat komt uiteraard door de vele bochten die worden afgekort over het trottoir. Supertijden en PR's werden ook door de overige STB-ers gelopen en was het een STB-feestje op Queensday in Beek.