Een prima loopje in Unterbruch in het Heinsberger Land, daar waar de Worm en de Roer in elkaar monden. Zo mooi dat ik vergat mijn startnummer op te spelden (na 416 wedstrijden). Maar ja, je zult maar vergeten je championchip in je schoen te doen en onder de drie uur te lopen (Iwan, opletten in Eindhoven dus!). Het was overigens een Nederlandse invasie uit alle windstreken, met Inge van Bergen, Jo Schoonbroodt, Rudy Aarts, Robert Willems onder de eerste 10.De start was om 18:15 en het was behoorlijk warm met 28 graden. Het mooie parcours, dat veel door open velden en langs de genoemde riviertjes voerde, is bijna zo vlak als een dubbeltje. Toch was het vooral de temperatuur en de grindpaden die voor een extra moeilijkheidsgraad zorgden. Bij het 7 km. punt zit ik exact op 30 min. en weet dat een scherpe tijd er wel in moet zitten. Zeker na de Monschau Marathon vorige week, dus niet slecht voor mijn gevoel.
Vanaf de start tot aan ca. 9 km punt liep ik in het kielzog (zo'n 25 m) van Rudy Aarts. Voor hem moet deze afstand bijna iets weghebben van een marathon, omdat hij normaal gesproken de 5 km als favoriete afstand heeft. Even voor de bocht bij 9 km. zie ik hem helemaal terugvallen en ga langs hem, maar hij pikt aan en dat was dan ook goed voor zijn motivatie. Even verder bij 12 km. heeft hij het tempo weer helemaal terug en gaat weer langs me. De laatste kilometers trekken zich nog behoorlijk lang, maar uiteindelijk passeer ik in 1:02 de finishlijn, zonder startnummer. De tijdregistratie was echter zeer attent en hebben me zonder veel moeite geheel correct in de lijst opgenomen.
Ook Pierre Muijrers liep een goede wedstrijd en komt weer langzaam terug van zijn maandenlange blessure. Na afloop was het nog even gezellig napraten met de vertegenwoordiging uit Limburg. Jo Schoonbroodt, Inge van Bergen en Fons de Bie besloten zelfs spontaan om ook nog even mee te doen aan de Wijnberglooptraining op zondag in het teken van de Jungfrau Marathon.
Hoewel dit soort parcoursen, zeker als ze ook nog door Jean Herpers zijn uitgezet, niet tot mijn sterke kanten behoren, was het vandaag toch weer een lekkere duurloop in de bossen rondom Raeren. Het parcours voert voor ca. 70% over onverharde paden en er zijn passages bij waar je de ogen goed de kost moet geven, anders ga je onherroepelijk op je snuffert. De insteek was vandaag sowieso dat het een veredelde trainingsloop moest worden en tevens de laatste lange (heuvel)duurloop als voorbereiding op de Jungfrau Marathon. De hoofdloop over 22,9 km, als je tenminste het parcours correct zou hebben gevolgd, telde een kleine 100 deelnemers. De verzorgingsposten en de herinnering vond ik zelf nogal beneden de maat (10 Euro inschrijfgeld bij nainschrijving!), daarentegen was het echter wel een mooi landschapsloopje.
Vandaag toog ik weer eens naar Vossenack naar de mooie Bosselbachlauf. Sinds 2006 heb ik hier niet meer gelopen. Maar omdat het nog steeds vakantietijd is, kwam dat dus mooi uit. Een mooie zomeravondloop zoals uit het prentjesboek in een schitterend landschap. De eerste kilometer is min of meer "vlak", maar daarna gaat het tot aan 6 km. punt flink bergafwaarts. Tot aan de finish is het vervolgens klimmen geblazen. En omdat de finish op hetzelfde voetbalveld ligt als de startplaats, kun je dus uitrekenen dat de hoogtemeters in één km. minder overwonnen moeten worden.
krachtverlies in mijn rechterbeen bespeurde. Op de laatste kilometer kon ik zelfs Sjef Geitz nog passeren. Met de eindtijd zit ik op dit parcours op het oude niveau van jaren geleden, hetgeen mij dan ook zeer tevreden stemde. Kijk hier voor de wedstrijdanalyse.
Een prima loopje in Unterbruch in het Heinsberger Land, daar waar de Worm en de Roer in elkaar monden. Zo mooi dat ik vergat mijn startnummer op te spelden (na 416 wedstrijden). Maar ja, je zult maar vergeten je championchip in je schoen te doen en onder de drie uur te lopen (Iwan, opletten in Eindhoven dus!). Het was overigens een Nederlandse invasie uit alle windstreken, met Inge van Bergen, Jo Schoonbroodt, Rudy Aarts, Robert Willems onder de eerste 10.
De 33. Monschau Marathon zit er weer op. Vandaag nam ik voor de negende keer deel aan deze prachtige landschapsloop. De insteek was om er in eerste instantie een mooie training van te maken en in de tweede plaats moest deze als test dienen voor de genezing van mijn liesblessure die ik enkele maanden geleden had opgelopen. Samengevat, de missie is geslaagd. Ik heb lekker op 11,5 km/h kunnen draaien en bergop lekker kunnen doorlopen. De veelal hobbelige bospaden waren tevens probleemloos te lopen. Met de eindtijd van 3:41 was ik dan ook absoluut tevreden, hoewel deze niet het primaire doel was.